Ιούνιος 1816 – Ιούνιος 2025
Έχουν περάσει διακόσια εννέα (209) έτη ἀφ’ ότε διήλθεν εκ Μεγάλης Βρύσης Καμενιάνων Καλαβρύτων ο Γάλλος περιηγητής, ιατρός, Πουκεβίλ.
Τότε μία γυναίκα, Αρκαδίς (= από την Αρκαδίαν, δοθέντος ότι η εν λόγω περιοχή υπήγετο εις τον Νομόν Αρκαδίας), τον ηρώτησεν:
«Ως πότε θα έχωμεν στο κεφάλι μας αυτά τα ανελέητα αφεντικά;» (= τους Τούρκους).
Εκείνος έδειξε τον ουρανόν, τοῦθ’ ὃπερ σημαίνει: «Όταν αποφασίση ο Κύριος».
Όμως η Θεομήτωρ και οι Άγιοι Πάντες επρέσβευσαν τω Κυρίω και ο χρόνος εκύλησε γοργά.
Άλλωστε η Δέσποινα του Κόσμου ένδακρυς το είχεν υποσχεθεί κατά την αποφράδα εκείνην ημέραν της 29ης Μαΐου του 1453. Αλλά και το κλέφτικο, ντουφέκι δεν έπαυσε να κελαηδά.
Όπως επίσης ο Κλήρος, το Κρυφό Σχολειό, οι Μεγάλοι Διδάχοι του Γένους δεν εγκατέλειψαν την προσπάθειαν διατηρήσεως της Ελληνικής Γλώσσας, της Εθνικής συνειδήσεως και προετοιμασίας για τον Μεγάλον Ξεσηκωμόν του Γένους.
Εις τα πλαίσια αυτής της προσπαθείας επιβάλλεται και εμείς να γρηγορούμε, καθ’ ότι βιώνομε το καινούργιο ’21 και μάλιστα περισσότερον ύπουλον.
Τούτου ένεκεν προβάλλει αδήριτος ανάγκη να βαδίζωμεν, έχοντες πάντα οδηγούς τους Αγίους μας και όχι τις δοξασίες του κάθε τυχάρπαστου, του κάθε τυχοδιώκτη.
Την πρώτην Κυριακήν μετά την Πεντηκοστήν, την 15ην τρέχοντος μηνός, καθ’ ἣν η Εκκλησία μας τιμά την Μνήμην των Αγίων Πάντων, εις τον φερώνυμον Ιερόν Ναόν, περιοχής Μεγάλης Βρύσης, ετελέσθη Θεία Λειτουργία μετ’ Αρτοκλασίας, ιερουργούντος του Αιδεσιμολογιωτάτου π. Σπυρίδωνος Αλεξοπούλου.
Παρατίθεται σχετική φωτογραφία.
Η βαθεία Θρησκευτική συγκίνησις, το κελάηδημα των πουλιών, το δροσερόν αεράκι, το θρόισμα των φύλλων και των χόρτων, καθώς και το κελάρυσμα των νεαρών υδάτων της Μεγάλης Πηγής – κατά τον Πουκεβίλ – όλα αυτά, διαρκούσης της Ιερουργίας, δημιουργούσαν μίαν αρμονίαν, ένα ρυθμόν και έδιναν την εντύπωσιν φτερουγισμάτων Αγγέλων, οι οποίοι ανέπεμπον Ύμνους εις Κύριον.
Πέραν των συμπατριωτών μας, τόσων των μονίμων κατοίκων, όσον και επισκεπτών, την Ιερουργίαν παρηκολούθησαν οι εκ Βάρδας Ηλείας κ. Στεφανόπουλος Παναγιώτης, αυτοκινητιστής και γαιοκτήμων καθώς και η σύζυγος αυτού Όλγα.
Οι εν λόγω επισκέπτες, φίλοι του χωριού μας και του Εκπολιτιστικού μας Συλλόγου, εζήτησαν και εξεναγήθησαν εις το Λαογραφικόν Μουσείον του χωριού μας, των Καμενιάνων.
Παρατίθεται σχετική φωτογραφία του ζεύγους Στεφανοπούλου και των χειρογράφων εντυπώσεων αυτών δια το Λαογραφικόν Μουσείον.
Ο Αιδεσιμολογιώτατος π. Σπυρίδων, Χάριτι Κυρίου, διά της μεστής και μελιρρύτου Ομιλίας του, προσανατόλισεν εν Σοφία το αθρόως προσελθόν εκκλησίασμα.
Η εν λόγω Ομιλία υπήρξε Φάρος λαμπρός και αειφανής Αστήρ μέσα εις το έρεβος της εποχής, την οποίαν διανύομεν, καθ’ ἣν ο Τεχνικός Πολιτισμός καλπάζει ανελέητα, ενώ ο Πνευματικός πολιτισμός βαδίζει με δεκανίκια.
Τα εκ της δυσαρμονίας ταύτης δεινά είναι ουκ ολίγα και γνωστά τοῖς πάσιν.
Εις όλα τα μήκη και τα πλάτη της Υδρογείου, τα συμφέροντα και τα πάθη, κυβερνούν τα ανθρώπινα, οπόθεν οι συγκρούσεις και οι πόλεμοι. Προσπαθούν δυστυχώς να λύσουν τις διαφορές με τα όπλα, με την βίαν, με τον θάνατον, με την καταστροφήν. Το ωργανωμένον έγκλημα παράλληλα παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Τα συμπαρομαρτούντα όλων αυτών είναι γνωστά.
Η Θεομήτωρ, η Υπέρμαχος Στρατηγός και οι Άγιοι Πάντες, θα ακούσουν τις δεήσεις μας και θα πρεσβεύσουν εις Κύριον δια τον τόπον μας και την Χώραν μας γενικώτερον.
Υστερόγραφος Σημείωσις:
Ο Αιδεσιμολογιώτατος π. Σπυρίδων Αλεξόπουλος είναι γνήσιον τέκνον της Καλαβρυτινής γης εξ αμφοτέρων των γονέων του. Ο πατήρ του από Λεύκα Καλαβρύτων. Η μήτηρ του από Καμενιάνους. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου επεράτωσε και τις μεταπτυχιακές του σπουδές. Είναι άριστος Ιεροκήρυξ της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.
Εκ μητρός είναι απόγονος του πρώτου Δημογέροντος των Καμενιάνων μετά την Απελευθέρωσιν (1828) του Φώτη του Γεωργακόπουλου ή Φωτόπουλου ή Φώτη του Γεωργάκη.
Ο Δημογέρων είχεν υποσχεθεί (είχε κάνει ΤΑΜΑ) να μεταφέρη τον Ιερόν Ναόν των Αγίων Πάντων εκ Φραγκοεκκλησιάς εις τον χώρον της Μεγάλης Βρύσης, όπερ υλοποίησεν ο τρισεγγονός του Ευστάθιος Φωτόπουλος ή Παναγόπουλος.
Εις την Φραγκοεκκλησιάν υπάρχουν τα ερείπια του Ναού.
Πιθανόν είχε καταστραφεί υπό των Τούρκων ή των Φράγκων, καθ’ ότι εις τον χώρον υπάρχουν και ερείπια Καθολικού Ναού.
Παρατίθεται:
Φωτοαντίγραφον του διορισμού του Δημογέροντος.
Ο αδελφός του Δημογέροντος Γεωργακόπουλος ή Φωτόπουλος Παναγιώτης έπεσε μαχόμενος υπέρ Πατρίδος προεπαναστατικά. Το όνομά του έφερε το μοναδικόν αγόρι του Δημογέροντος (ο Πανάγος) (= Γεωργακόπουλος ή Φωτόπουλος), παππούς του παππού μου Φωτοπούλου ή Παναγοπούλου Ιωάννου του Γεωργάκη, γνωστού με το παρατσούκλι Γερμανός. Επίσης εγγονός του Γεωργακοπούλου ή Φωτοπούλου Παναγιώτη (= Πανάγου) ήταν και ο προπάππος του Αιδεσιμολογιωτάτου π. Σπυρίδωνος, ο Φωτόπουλος ή Παναγόπουλος Γεώργιος (= Γιώργος).
Το ονοματεπώνυμον του Γεωργακοπούλου ή Φωτοπούλου Παναγιώτη (Πανάγου) λαμπρύνει το Μνημείον Πεσόντων και Αγωνιστών εκ των Καμενιάνων.
Παρατίθεται:
Φωτοαντίγραφον της προσφοράς του εις την Πατρίδα.
Ἐν Καμενιάνοις τῆ 20η Ἰουνίου 2025
Φωτόπουλος Δ. Γεώργιος – Γεωργάκης
Εκ Μεγάλης Βρύσης Καμενιάνων Καλαβρύτων
