Ποτέ δεν φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ΄τα σπίτια τους. Tριγυρίζουν εκεί. Mπλέκονται στα φουστάνια της μητέρας τους, την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει, σαν να σπουδάζει τον ατμό και τον χρόνο… Γ. Ρίτσος
28 Φεβρουαρίου έγινε το έγκλημα στα Τέμπη. Η Ελλάδα ξυπνάει παγωμένη και τα επόμενα εικοσιτετράωρα μετράει νεκρούς. Επρόκειτο για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου: ήταν η αναμενόμενη συνέπεια των ιδιωτικοποιήσεων, των περικοπών, της υπερδεκαετούς μνημονιακής λιτότητας, της «σαλαμοποίησης» των ΔΕΚΟ (πώληση αντί πινακίου φακής το κερδοφόρου τμήματος της επιχείρησης και «κρέμασμα» του τμήματος των υποδομών στο κράτος με συνακόλουθη εγκατάλειψή του). Όσο και αν η κυβέρνηση και τα πληρωμένα ΜΜΕ έπαιξαν το χαρτί του «ανθρώπινου λάθους» το μπάζωμα του τόπου του εγκλήματος ως αποκορύφωμα ενός σκηνικού συγκάλυψης θα μας θυμίζει ότι οι πολιτικές ευθύνες είναι απείρως μεγαλύτερες απ’ αυτές ενός ανίκανου ή ανεύθυνου υπαλλήλου.
Όσο και αν η κυβέρνηση και τα πληρωμένα ΜΜΕ θέλουν να υποβάλλουν και να επιβάλλουν την οπτική του τυχαίου γεγονότος, τους διαψεύδουν τα νοσοκομεία που διαλύονται από τις ίδιες ακριβώς πολιτικές αποστερημένα από προσωπικό και πόρους, ενώ οι πολίτες να νιώθουν περισσότερη ανασφάλεια από ποτέ αν χρειαστεί να αντιμετωπίσουν ζήτημα υγείας. Είναι οι ίδιες πολιτικές εγκατάλειψης που κάνουν τους σοβάδες των σχολείων και των πανεπιστημίων να πέφτουν στα κεφάλια μαθητών και φοιτητών την ώρα που η μόνη έγνοια του Υπουργείου Παιδείας είναι πώς θα τρέξει η αξιολόγηση για να «αξιοποιηθούν τα ΕΣΠΑ» έστω κι αν πρέπει να καταφύγουν στα δικαστήρια για να κριθεί η απεργία παράνομη και καταχρηστική. Είναι οι ίδιες πολιτικές που έχουν κάνει την Ελλάδα «ανοχύρωτη χώρα»: πνιγμένη η Θεσσαλία, καμένη η Εύβοια, η Πάρνηθα κι ο Έβρος, ενώ οι αιτήσεις για τοποθέτηση ανεμογεννητριών σωρεύονται στο συρτάρι του υπουργείου Ανάπτυξης την ίδια ώρα που περιοχές NATURA αποχαρακτηρίζονται. Η «περήφανη Ελλάδα του Μητσοτάκη» στο σφυρί!
Η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων ήταν το 2009 στην 15η θέση των χωρών της Ε.Ε.. 15 χρόνια μετά ο στόχος του ΔΝΤ επαληθεύτηκε. Η Ελλάδα έγινε μια τυπική χώρα των Βαλκανίων. Είμαστε, πλέον, στην 25η θέση. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των πολιτικών της ΝΔ αλλά και όλων των μνημονιακών κομμάτων που κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια. Μεγαλύτερη ανισότητα, μεγαλύτερη υποτέλεια σε ΗΠΑ και Ε.Ε., περισσότερη φτώχεια, καταρρέουσες υποδομές κι ακόμα χειρότερο: πιο εμπορευματοποιημένο δημόσιο. Οι τιμές του ρεύματος το αποδεικνύουν και η ιδιωτικοποίηση του νερού είναι ο επόμενος στόχος.
Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού ήταν ένα αξιοπρεπές επάγγελμα, το σχολείο ως θεσμός είχε κάποια υπόσταση, ο μισθός μας δεν ήταν τα 2/3 ενός ενοικίου σπιτιού και το υπόλοιπο 1/3 να μη φτάνει για ΔΕΗ και κοινόχρηστα. Σήμερα ο νεοδιόριστος εκπαιδευτικός, που τρέχει χρόνια να συμπληρώνει το portfolio του πληρώνοντας μεταπτυχιακά, πληρώνεται 800-900 ευρώ. Η όποια εργασιακή αξιοπρέπεια έχουμε ακόμα γίνεται βορά στο όνομα της αξιολόγησης. Το δικαίωμα στην δωρεάν παιδεία δεν ήταν κενό περιεχομένου. Ο απόφοιτος του μαθηματικού δεν χρειαζόταν να πληρώνει μεταπτυχιακά και πιστοποιήσεις, για να διοριστεί. Ο μαθητής, δεν έκανε εντατικά φροντιστήρια από την Α’ λυκείου ή και το Γυμνάσιο, ελέω ΕΒΕ και τράπεζας θεμάτων.
Γιατί κάνουμε αυτό το flash back; Πρώτον, γιατί δεν πρέπει να συναινέσουμε στην σφαγή μας, επειδή η ΝΔ έχει ένα επίπλαστο 41% και η αντιπολίτευση είναι ανύπαρκτη. Η αξιολόγηση, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, το νέο σχολείο με το εθνικό απολυτήριο, οι διώξεις όποιου αγωνίζεται ή διαμαρτύρεται, το έλλειμμα δημοκρατίας, το καρτέλ στα τρόφιμα και στην ενέργεια που οδηγεί στην διαρκή κλιμάκωση της ακρίβειας, δεν είναι μονόδρομος.
Δεύτερον, γιατί όσα χάνουμε, αν παραμείνουμε αδρανείς αν δεν αντισταθούμε, είναι πολλά περισσότερα από τα 70-90 € του μεροκάματου που χάνουμε από την συμμετοχή μας σε μια απεργία. «Και με μια απεργία τι θα βγει;» μας ρωτάει ο συνάδελφος που μετράει τα ψιλά του για να βγάλει το μήνα. Λίγα πράγματα, προφανώς. Όλα τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα που απολαμβάναμε ως εργαζόμενοι κατακτήθηκαν με αγώνες τους οποίους η δική μας η γενιά δεν έζησε καν. Μας εξασφάλισαν τα δικαιώματα ως τέτοια οι εργαζόμενοι της προηγούμενης γενιάς κι οφείλουμε να πάρουμε τη σκυτάλη για να μην παραδώσουμε στα παιδιά μας εργασιακό μεσαίωνα.
Χρειάζεται διαρκής παρατεταμένος αγώνας. Και μια 24ωρη πανυπαλληλική απεργία είναι τμήμα ενός τέτοιου αγώνα. Σήμερα συζητάμε τα προβλήματα των αγροτών ακριβώς γιατί οι αγρότες είναι στον δρόμο. Διαφορετικά, οι ενισχύσεις στην Θεσσαλία ακόμα… θα ερχόντουσαν. Σήμερα πολύς κόσμος έμαθε ότι τα βασικά επιχειρήματα της ΝΔ για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι παραμύθια της Χαλιμάς και ότι το βασικό στόχευση του νεοφιλελευθερισμού είναι τα υπάρχοντα κολέγια να πιέσουν ώστε τα δημόσια πανεπιστήμια να θεσπίσουν δίδακτρα. Και οι γόνοι της τάξης των «αρίστων» θα μπορούν να εξαγοράζουν πτυχία κι αποδεικτικά δήθεν αριστείας ακόμα κι αν πιάνουν οριακά… την ΕΒΕ. Όλα αυτά βγήκαν στην επιφάνεια γιατί οι φοιτητές είναι ενάμισι μήνα στον δρόμο.
Έχουν τα media, έχουν τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, έχουν τα δικαστήρια, ακούγονται καθημερινά με όλους τους τρόπους. Εμείς μπορούμε να ακουστούμε μόνο, αν βγούμε στον δρόμο του αγώνα, αν διεκδικήσουμε, αν σπάσουμε την μοιρολατρία. Μια απεργία μαζική με δεκάδες χιλιάδες απεργούς στο δρόμο είναι μεγάλη υπόθεση. Και μάλιστα μέσα στο καμίνι των αγώνων των αγροτών για επιβίωση και του εκπαιδευτικού κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την αξιολόγηση της εκπαίδευσης. Αρκεί να μη σταματήσουμε εκεί. Από τη ΓΣΕΕ δεν περιμένουμε τίποτα άλλο πέρα από υπονόμευση, μιας και σε μια εποχή όπου βράζει το καζάνι της διαμαρτυρίας για την κυβερνητική πολιτική, αυτή προκηρύσσει απεργία στις 17 Απρίλη! Από όσους φορείς όμως κήρυξαν απεργία για τις 28 Φλεβάρη έχουμε απαιτήσεις: Επιδιώκουμε υπεύθυνα και συλλογικά να διαμορφωθεί ένα συλλογικό αγωνιστικό σχέδιο με συνέπεια και συνέχεια. Κι αυτό μπορεί να διαμορφωθεί με πλατιά αγωνιστική συνεννόηση αλλά και με αυτοοργάνωση δράση στους χώρους δουλειάς. Διεκδικούμε:
Αυξήσεις στους Μισθούς και τις Συντάξεις ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια από τον μισθό μας-αναπροσαρμογή των μισθών με βάση τον τιμάριθμο Επιστροφή 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο. Ουσιαστικά μέτρα ενάντια στην ακρίβεια. Κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης. Επιστροφή του ΜΚ που παρακρατήθηκε.
Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις σε υγεία-παιδεία-ενέργεια-υποδομές. Όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Όχι στην αξιολόγηση – κατηγοριοποίηση σχολείων. Όχι σε λύκειο εξεταστικό κέντρο. Όχι στον νεοεπιθεωρητισμό των νέων αξιολογητών. Μονιμοποίηση όλων των Νεοδιορίστων, χωρίς καμία Αξιολόγηση
Ενίσχυση του δημόσιου σχολείου και του δημόσιου πανεπιστήμιου. Κατάργηση της ΕΒΕ και της Τράπεζας Θεμάτων. Λιγότεροι μαθητές ανά τμήμα. Μαζικοί διορισμοί των αναπληρωτών με το πτυχίο και την προϋπηρεσία. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης. Σχολείο της γνώσης και όχι των δεξιοτήτων
Κατάργηση των αντισυνδικαλιστικών νόμων Χατζηδάκη – Γεωργιάδη. Καμία Ποινικοποίηση των φοιτητικών καταλήψεων και λαϊκών αγώνων.
Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων της μικρομεσαίας Αγροτιάς – Αλληλεγγύη και Έμπρακτη υποστήριξη στο δίκαιο αγώνα τους.
28 ΦΛΕΒΑΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ! ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!
ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ – ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
ΑΙΓΙΟ : 10.00πμ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΛΑΥΡΑΣ
ΠΑΤΡΑ : 10.30πμ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ
