
Εορτάσθηκε σήμερα 18 Ιανουαρίου στο Παρεκκλήσιο του Αγίου Αθανασίου στο πρώην Ορφανοτροφείο Καλαβρύτων η μνήμη του Αγίου Αθανασίου, αλλά και η πρώτη Ιερά Πανήγυρη, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου στο πρώην Ορφανοτροφείο Καλαβρύτων, εορτάστηκε η μνήμη του Μεγάλου Αθανασίου, πατριάρχη Αλεξανδρείας και πατέρα της Εκκλησίας και η πρώτη Ιερά Πανήγυρη στη μνήμη του Οσίου Χριστοφόρου του “Παπουλάκου”, ο οποίος στις 29 Αυγούστου 2024 κατετάγη, με απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στις δέλτους των Αγίων της Εκκλησίας μας.
Τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία χοροσταούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Ιερωνύμου με τη συνοδεία των Καθηγουμένων των Ιεράς Μονής Μεγάλου Σπηλαίου Αρχιμανδρίτου Καλλινίκου, της Ιεράς και Ιστορικής Μονής Αγίας Λαύρας Αρχιμανδρίτου Ευσεβείου και του Γενικού Αρχιερατικού επιτρόπου Καλαβρύτων πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Μητρόπουλου και Ιερέων της Μητροπόλεως μας.
Παρευρέθηκαν ο Δήμαρχος Καλαβρύτων κ. Αθανάσιος Παπαδόπουλος, ο Αντιδήμαρχος Κλειτορίας κ. Σωτήρης Δουκλιάς, ο Πρόεδρος της Τ.Κ. Άρμπουνα κ.Παναγιώτης Βαγενάς, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Άρμπουνα κ. Αθανάσιος Νασιόπουλος πολλοί συμπατριώτες από το χωριό καταγωγής του Οσίου τον Άρμπουνα και πλήθους πιστών.
Για την πρώτη λαμπρή Πανήγυρη επί τη μνήμη του Οσίου Χριστοφόρου του “Παπουλάκου” καθώς και της τέλεσης της πρώτης Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, στη μνήμη του έδωσε αναμνηστικές πλακέτες.
Η μνήμη του τιμάται στις 18 Ιανουαρίου.
Σύμφωνα με τη σχετική Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη, ο Όσιος Χριστοφόρος ο “Παπουλάκος” θα εορτάζεται από τούδε και στο εξής και θα μνημονεύεται μετά των Αγίων της Εκκλησίας κατά την ημέρα της κοιμήσεως αυτού, δηλαδή την 18η Ιανουαρίου κάθε έτους.
Όσιος Χριστοφόρος
Ο Όσιος Χριστοφόρος (κατά κόσμον Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος) γεννήθηκε το 1770 στο χωριό Άρμπουνας της Επαρχίας Καλαβρύτων και αρχικά εργαζόταν ως κρεοπώλης. Όταν πήρε την απόφαση να ακολουθήσει τον μοναχικό βίο, μόνασε αρχικά στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, ενώ αργότερα ασκήτεψε σε καλύβι κοντά στο χωριό του. Έμεινε στην απομόνωση για περίπου 20 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έμαθε γραφή και ανάγνωση, ενώ σε ηλικία 80 ετών πήρε την απόφαση να κηρύξει. Κυρίως κήρυττε εναντίον της μοιχείας και της κλοπής, και υπέρ της προσευχής. Μέσα από τα κηρύγματά του καυτηρίαζε την πολιτική της βαυαρικής διακυβέρνησης στη χώρα και γι’ αυτό ο Βασιλιάς Όθων υπέγραψε διάταγμα για τον περιορισμό του Παπουλάκου σε μοναστήρι. Στις 21 Ιουνίου 1852 συνελήφθη από τον στρατό, ύστερα από προδοσία, και μεταφέρθηκε στις φυλακές του Ρίου, όπου έμεινε δύο χρόνια στην απομόνωση. Το 1854 εξορίστηκε στη Μονή Παναχράντου της Άνδρου, όπου απεβίωσε στις 18 Ιανουαρίου 1861 σε ηλικία 91 ετών και ετάφη εκεί.
Βοήθειά μας!
(Φωτογραφίες Γεώργιος Γιαννακόπουλος)