Παρωνύμια
Παρατίθενται:
Φωτογραφίες του Κων/νου Παπασπυροπούλου (ΚΟΤΣΙΑ) .
Εις δημοσίευμά μου, το οποίον με απλοχεριάν εφιλοξένησεν η Έγκριτος Ιστοσελίδα Kalavryta Press του κ. Καμπέρου Χρήστου, την 9ην Σεπτεμβρίου 2020, φαίνεται περίτρανα ότι τα παρωνύμια του χωριού μας δεν είναι κακόηχα, δεν δίνουν λαβήν για μομφήν, δεν προσκρούουν εις τα χρηστά ήθη. Είναι περιβεβλημένα με ιστορικήν ενάργειαν, χάριν και μεγαλείον.
Με αυτήν την προσπάθειαν θέλω να επισημάνω την φιλοσοφίαν του θυμόσοφου Ελληνικού Λαού, με την οποίαν εδημιούργησε τα παρωνύμια. Θέλω να επισημάνω τον αυθορμητισμόν των απλοϊκών ανθρώπων του τόπου μας, την απλήν, αλλά πνευματώδη σκέψιν των.
Επιχειρώ να φέρω εις φως το μεγαλείον, την αρχοντιάν των συμπατριωτών μας εις το πέρασμα του χρόνου, των ηρώων της ζωής, κατά κύριον λόγον ξωμάχων γεωργών και κτηνοτρόφων, των μητέρων, οι οποίες ανασταίνουν τα νεαρά βλαστάρια της φυλής μας, πως πέρασαν μέσα εις την ζωήν τα Καμενιανιτόπουλα και οι Καμενιανιτοπούλες, που στολίζουν, τραγουδάνε και ομορφαίνουν την ζωήν, αψηφώντας τους κόπους και τα βάσανά της.
Και αφού έδωσα την γενικήν εικόνα, έρχομαι εις το παρωνύμιον ΚΟΤΣΙΑΣ.
Ήταν το παρωνύμιον του Κωνσταντίνου Παπασπυροπούλου, υἱού του Μιχάλη από τους Καμενιάνους και της Θεοδώρας Ασημακοπούλου (Ξυνού) από το Αγρίδι Αροανίας.
Το παρωνύμιον οφείλεται εις το γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός διεκρίνετο διά την σωματικήν, αλλά κυρίως για την ηθικήν αντοχήν. Ο Κοτσάς είχε το Ναι, Ναι και το Όχι, Όχι.
Ήτο μακράν κάθε αμφίσημου Δελφικού χρησμού. (Σχετ. σελίδα 473 εις το Μικρόν Ελληνικόν Λεξικόν Τεγόπουλου – Φυτράκη, λέξις κότσι πληθυντικός κότσια = (η σωματική ή ηθική αντοχή). Γνωστή άλλωστε η φράσις: «βαστάνε τα κότσια του» = (είναι αρκετά δυνατός).
Ήτο ολιγόλογος, λάτρης του δικαίου και της ηθικής. Είχε λάβει μέρος εις δύο φοβερούς πολέμους, Ελληνοϊταλικόν και Ελληνογερμανικόν (1940-1941). Είχεν έλθει εις γάμου κοινωνίαν μετά της Ανθής Λάγιου και απέκτησαν λαμπράν, πολυμελή οικογένειαν. Ο αδελφός του Κοτσιά Παπασπυρόπουλος Σπυρίδων εξηφανίσθη κατά την Μικρασιατικήν Εκστρατείαν και ο γυναικαδελφός του Κοτσιά Λάγιος Αλέξανδρος του Αθανασίου εξηφανίσθη κατά την σύμπτυξιν του Εκστρατευτικού Σώματος εκ Μικράς Ασίας.
Ο Στρατιώτης Λάγιος Αλέξανδρος γεννηθείς εν έτει 1902 εν Καμενιάνοις Καλαβρύτων κατά την Μικρασιατικήν Εκστρατείαν υπηρετούσεν εις την XII Μεραρχίαν του Β΄ Σώματος Στρατού ως πολυβολητής. Τις δύο αυτές μεγάλες μονάδες διώκησεν ο Βασιλόπαις Ανδρέας ως ακολούθως:
XII Μεραρχίαν από 20-5-1921 έως 23-7-1921
Β΄ Σ.Σ. από 23-7-1921 έως 18-9-1921.
Ο Πρίγκιψ ούτος ήτο τέταρτος υιός του Βασιλέως Γεωργίου Α΄, αδελφός του Στρατηλάτου – Βασιλέως Κωνσταντίνου του ΙΒ΄ σύζυγος της Πριγκιπίσσης Αλίκης, πατήρ του Φιλίππου του Εδιμβούργου, συζύγου της Βασιλίσσης του Ηνωμένου Βασιλείου Ελισάβετ, παππούς του σημερινού Βασιλέως του Ηνωμένου Βασιλείου Καρόλου του Γ΄.
Πηγές:
α. Επίτομος Ιστορία Μικρασιατικής Εκστρατείας (Γ.Ε.Σ./Δ.Ι.Σ.).
β. Εγχειρίδιον Βασιλόπαιδος Ανδρέου υπό τον τίτλον: «1921 – ΔΟΡΥΛΑΙΟΝ – ΣΑΓΓΑΡΙΟΣ».
γ. Μελέτη Πανοσιολογιωτάτου π. Μαξίμου Ιβηρίτου 3 Μαΐου 2023, νέον ημερολόγιον (ν.η.).
Παρατίθενται:
- Φωτογραφία του Πρίγκιπος.
- Φωτογραφία του Αλεξάνδρου Λάγιου.
- Πίνακας απωλειών των σημαντικών επιχειρήσεων του Στρατού μας κατά την Μικρασιατικήν Εκστρατείαν.
Τέλος η επιβίβασις του Β΄ Σώματος Στρατού για την μεταφοράν του σε νησιά του Αιγαίου έγινεν εις τον λιμένα του Τσεσμέ (ΙΧ, V και ΧΙΙ Μεραρχίες).
Η επιβίβασις επραγματοποιήθη όλην την ημέραν της 31ης Αυγούστου 1922.
Οι δυνάμεις αυτές έφθασαν εις τα Ελληνικά νησιά ανερχόμενες περίπου κατά Μεραρχίαν:
- Μεραρχία:
Αξ/κοί 204
Οπλίτες 3.000
Κτήνη 1.212
ΧΙΙ. Μεραρχία:
Αξ/κοί 155
Οπλίτες 2.200
Κτήνη 1.010
Πυροβόλα 8
ΙΧ. Μεραρχία:
Δεν υπάρχουν στοιχεία (Γ.Ε.Σ./Δ.Ι.Σ. Επίτομος Ιστορία της Εκστρατείας εις Μικράν Ασίαν σελίς 543).
Όμως ο Λάγιος Αλέξανδρος δεν συγκαταλέγεται εις τους 2.200 άνδρες της Μεραρχίας του.
Αιωνία αυτού η μνήμη και όλων των Ηρωϊκών μας Παλληκαριών, τα οποία με το τίμιον αίμα των καθηγίασαν τους Ηρωϊκούς Αγώνες της Φυλής μας.
Ας έχωμε παράδειγμα το Μεγαλείον της Ψυχής των και ας πέμπωμεν ωσαννά εν τω Παραδείσω, όπου αναπαύονται, πλησίον του Ουρανίου Πατρός και τους παρακαλούμεν να πρεσβεύουν και υπέρ ημών.
Τους προαναφερόμενους Σχηματισμούς (Β΄ Σώμα Στρατού και ΧΙΙ Μεραρχίαν) μετά του Πρίγκιπα Ανδρέαν διώκησαν ως ακολούθως:
ΧΙΙ Μεραρχίαν
Συν/ρχης Πεζικού Καλλιδόπουλος Περικλής 23-7-1921 έως 19-8-1922.
Β΄ Σώμα Στρατού
Υποστράτηγος Τρικούπης Νικόλαος 18-9-1921 έως 2-6-1922.
Υποστράτηγος Διγενής Κίμων 2-6-1922 έως 20-8-1922.
Έτερα αδέλφια του Κοτσιά πέραν από τον Σπυρίδωνα ο οποίος προσέφερεν εαυτόν γενναιόδωρα εις τα Εθνικά κελεύσματα – επαναλαμβάνω, πέραν από το Σπυρίδωνα ήσαν:
- Ο Αγησίλαος, ο οποίος από νεαράς ηλικίας μετανάστευσεν εις Αμερικήν.
Παρατίθεται σχετική φωτογραφία.
- Ο Ιωάννης, ο οποίος μετέβη εις την αιωνιότητα από νεαράς ηλικίας.
- Η Παναγιώτα, γνωστή ως Γιώτα, υπανδρεύθη τον Τσίγκανον Βασίλειον εξ Αμυγδαλιάς (Μπαρμπότες) Ηλείας. Η έπαυλις της Γιώτας ευρίσκεται εις τον οικισμόν Καλιμάνη, παρά την οδόν ΙΙΙ, η οποία ενώνει την Πάτρα με την Τρίπολιν. Είναι χώρος πολυσύχναστος και περίοπτος. Εις την εν λόγω έπαυλιν εύρισκεν «αποκούμπι» (= φιλοξενίαν) κάθε «καταλαχάρης» (= άνθρωπος, το οποίον έφερεν εκεί τυχαίως ο δρόμος) και δη πριν γίνη η οδός ΙΙΙ.
Για την ιστορίαν η οδός ΙΙΙ σημαίνει οδός 3η. Όμως επειδή το τρία (3) εγγράφη με λατινικούς χαρακτήρες, ερμηνεύτηκε λανθασμένα ως εκατόν ένδεκα (111) και επαγιώθη.
- Η Δήμητρα, η οποία υπανδρεύθη τον Αιδεσιμολογιώτατον π. Αθανάσιον Κατερίνην.
- Η Μαρία, η οποία – Θεία Χάριτι – ηγωνίσθη αόκνως, ηγωνίσθη ακαμάτως, διά της λιτότητος, της εγκρατείας, της προσευχής, του σεβασμού προς τις ημέρες νηστείας του έτους και διά των λοιπών αρετών, προκειμένου να τάξη εαυτήν παρά τῶ Κυρίω.
Τα γυναικαδέλφια του Κοτσιά – πέραν από τον Αλέξανδρον Λάγιον, ο οποίος προσέφερεν εαυτόν, πειθόμενος τοῖς «ῥήμασιν του Έθνους» – ήσαν:
- Ο Ευστάθιος, ὢν αναδεκτός της οικογενείας μας, ο οποίος έφερε το όνομα του αδελφού του παππού μου του Ευσταθίου Φωτοπούλου ή Παναγοπούλου, του μεταβάντος εις την αιωνιότητα εστρατευμένου όντος κατά τον ατυχή Ελληνοτουρκικόν πόλεμον 1897.
Ο Ευστάθιος επεστρατεύθη, προϊούσης της Επιστρατεύσεως 1941.
Παρατίθεται φωτογραφία του Ευσταθίου Λάγιου μετά της πιστής συζύγου του, όνομα και πράγμα Πηνελόπης.
- Η Μαρία, γνωστή ως Μαριγώ, υπανδρεύθη τον Φωτόπουλον Νικόλαον από το χωριό μας, από τους Καμενιάνους Καλαβρύτων.
- Η Ιωάννα, γνωστή ως Γιαννίτσα, υπανδρεύθη τον Βάρσον Ευστάθιον εκ Λεχουρίου Καλαβρύτων.
Επειδή ανωτέρω κάνω λόγον για αναδεκτόν της οικογενείας μας, υπενθυμίζω ότι τον πατέρα του Λάγιου Ευσταθίου τον Αθανάσιον και τα αδέλφια του Αθανασίου, Δημήτριον, Άγγελον και Παναγιώτην είχε βαφτίσει, ο προπάππος μου Φωτόπουλος ή Παναγόπουλος Γεώργιος ή Γεωργάκης.
Σημείωσις:
Η εν αρχῆ του παρόντος κειμένου εκτεθείσα άποψίς μου, εις ό,τι αφεώρα το παρωνύμιον ΚΟΤΣΙΑΣ – πέραν των άλλων αποδείξεων, οι οποίες δικαιολογούν την ετυμολογίαν της λέξεως, επαναλαμβάνω η άποψις ενεκωμιάσθη, άνευ επιφυλάξεως τινος από γλωσσολόγον Καθηγητήν Πανεπιστημίου, αφού του ανέλυσα την προσωπικότητα του ομοχωρίου μας Κωνσταντίνου Παπασπυροπούλου.
Εν Καμενιάνοις τῆ 25η Φεβρουαρίου 2025
Φωτόπουλος Δ. Γεώργιος – Γεωργάκης
Εκ Μεγάλης Βρύσης Καμενιάνων Καλαβρύτων
