«…το 80% περίπου της νομοθεσίας της χώρας μας σχεδιάζεται, διαμορφώνεται και ψηφίζεται στο Ευρωκοινοβούλιο…». Με αυτή την παρατήρηση ανοίγει την ομιλία του σχεδόν κάθε υποψήφιος / υποψήφια Ευρωβουλευτής προκειμένου να αναδείξει τη σπουδαιότητα των ευρωπαϊκών εκλογών. Άραγε πως εισπράττουμε εμείς αυτή τη μεγάλη αλήθεια; Μάλλον την προσπερνάμε!…
Κι αυτό, γιατί λίγες ημέρες πριν τη σημαντική αυτή, εκλογική αναμέτρηση, διακρίνουμε πολλές και διαφορετικές αντιδράσεις στο Εκλογικό Σώμα που αντικατοπτρίζουν την σύγχυση, την απογοήτευση, την αποστροφή, το θυμό και την αδιαφορία μιας κοινωνίας που μοιάζει με σουρεαλιστικό πίνακα ζωγραφικής, κατακεραυνώνοντας κάθε ίχνος ορθολογισμού.
Έχουμε χαθεί, έχουμε εθιστεί στη βλακεία σε τέτοιο βαθμό που κάπου μεταξύ τηλεπαιχνιδιού κουτσομπολιού και επικοινωνιακού χαρίσματος χάνεται η κριτική ικανότητα…
Υπάρχουν λοιπόν αυτοί που θα ψηφίσουν με κριτήριο ποιος τους διασκεδάζει περισσότερο έχοντας να επιλέξουν μέσα από ένα τσίρκο από τηλεπερσόνες, παίκτες ριάλιτι, πρωταγωνιστές του lifestyle για τους οποίους γνωρίζουμε αναγκαστικά και καταιγιστικά όλες τις πικάντικες πληροφορίες της ζωής τους (σχέσεις, γάμους, χωρισμούς, πάρτι, κατοικίδια, σπίτια με μίνιμαλ διακόσμηση, κ.α.), που είναι βέβαια παντελώς άσχετες με την αποστολή που θέλουμε να τους εμπιστευτούμε. Αλήθεια ποια είπαμε ότι είναι η αποστολή τους; Να αποφασίσουν για τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας!
Υπάρχουν βέβαια κι οι άλλοι. Αυτοί που απέχουν. Αυτοί που πιστεύουν ότι με την αδιαφορία τους τιμωρούν το σύστημα, αφήνοντας όμως, τους άλλους να αποφασίζουν γι’ αυτούς.
Κατά τη γνώμη μου είναι δεδομένο ότι η αποχή θα αγγίξει επίπεδα που σε αυτή τη δημοκρατική χώρα δεν έχουμε ξαναδεί.
Σε μία κοινωνία που βασιλεύει η ανομία, η βία με πρωταγωνιστές ακόμα και μικρά παιδιά, οι βανδαλισμοί, έχουμε χάσει τον εαυτό μας και έχουμε εδραιώσει μία νοσηρή σχέση με το σύνολο. Ως απάντηση σε όλα αυτά που ζούμε, λέμε βροντερά ότι κανείς δεν κάνει… Αμπαρωθήκαμε στο μικρόκοσμό μας και αναζητούμε κάποιον για να έχουμε μέσον μήπως και μας δώσει πρόσβαση να βολευτούμε με κανένα κοκαλάκι.
Εν μέρει υπάρχει μια αλήθεια σε αυτό, αφού από αυτούς που προβάλλονται συνεχώς, κάποιοι δεν κάνουν. Από την άλλη όμως σε μια τέτοια κοινωνία είναι πολύ πιθανό ακόμα και τον Μεσσία να είχαμε υποψήφιο, μάλλον δεν θα τον ψηφίζαμε…
Το αμέσως πιο ανεύθυνο από το να μην ψηφίσουμε είναι να ψηφίσουμε «αντισυστημικά». Όρος που έχει μπει στη ζωή μας ως κάτι μοδάτο για κάποιους, ως Νέμεσις για άλλους… Μια απόφαση όμως που μπορεί να μας οδηγήσει σε χάος επιλέγοντας κάποιον «ανισόρροπο».
Μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι τη φούσκα της επικοινωνίας επιστρατεύει μόνο η ΝΔ, που μας πλασάρει μια επίπλαστη εικόνα ευδαιμονίας σαν διαφήμιση διακοπών σε 5 αστέρων ξενοδοχείο που όταν φτάνεις στον προορισμό σου αντιλαμβάνεσαι ότι θα μείνεις στην παράγκα του Καραγκιόζη. Φαίνεται ότι η ΝΔ και τα παιδιά της ζουν σε άλλη χώρα!
Δυστυχώς μερίδιο της «αγοράς» στην επικοινωνία διεκδικεί με μεγάλη επιτυχία και ο νέος φτιασιδωμένος ΣΥΡΙΖΑ. Ο νέος αρχηγός του με τους καλογραμμωμένους μυς και τα στενά μπλουζάκια φαίνεται να έχει μεγάλη πέραση. Το καλό παιδί που αγωνίστηκε, πλούτισε και ήρθε να σώσει τη χώρα.
Οι παλινωδίες της κυβέρνησης όμως φέρνουν σε ισχυρή θέση και τον Βελόπουλο. Εκτός βέβαια και αν τον βοήθησαν οι επιστολές του Ιησού…
Με όλα αυτά που ζούμε κανείς δεν μπορεί να μας κατηγορήσει ότι το έχουμε ρίξει στην πλάκα!
Δεν βλέπουμε διέξοδο γιατί δεν μας αφήνουν να τη δούμε!
Μέσα σε όλο αυτό το «αρρωστημένο» περιβάλλον που εμείς δημιουργήσαμε καλούμε τους πολίτες να συμμετέχουν σε άλλη μία εκλογική διαδικασία, αυτή των Ευρωεκλογών, καλούμε τους νέους να συμμετέχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες για να χτίσουμε τι;
Κι όμως τα δύο μεγάλα θέματα που έχει να αντιμετωπίσει σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η φτώχεια και η κλιματική κρίση που στην άμεση καθημερινότητα μας μεταφράζονται σε αυτό που ήδη ζούμε: ακραία καιρικά φαινόμενα, ερημοποίηση, λειψυδρία, εντεινόμενες ανισότητες. Σε αυτές τις εκλογές κρίνεται η ίδια η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αν θέλει να συνεχίσει να ζει πρέπει να πιάσει το νήμα από την αρχή.
Τώρα λοιπόν είναι η ώρα να ξεχωρίσουμε την ήρα από το στάρι. Ψηφίζουμε γιατί έχουμε ευθύνη για τις επόμενες γενιές. Επιλέγουμε ανθρώπους σοβαρούς, με γνώσεις και έτοιμους να σηκώσουν το βάρος αυτό. Διαφορετικά είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Και αυτή τη φορά η ωρολογιακή βόμβα θα σκάσει στα χέρια μας.
Το ΠΑΣΟΚ έχει ρίζες και ιστορία κι αυτή τη στιγμή είναι η μόνη αξιόπιστη αντιπολίτευση στη χώρα. Και ακριβώς επειδή έχει τη δύναμη να χτυπήσει την αλαζονεία της κυβέρνησης βάλλεται με κάθε τρόπο από παντού. Όλοι γνωρίζουν ότι μόνο ένα κόμμα με σοβαρές θέσεις και προτάσεις μπορεί να αγκαλιάσει και να ενώσει κάθε προοδευτικό άνθρωπο σε αυτή τη χώρα. Ένα κόμμα που βάζει ως προτεραιότητα τον άνθρωπο και πρεσβεύει την αλληλεγγύη και το κοινωνικό κράτος, μακριά από συμφέροντα και λόμπι.
Για αυτό το λόγο οι δημοσκοπήσεις θα διαψευστούν για άλλη μία φορά!
Σε αυτές τις εκλογές αντιπαρατίθενται δυο διαφορετικές πολιτικές φιλοσοφίες: Αυτή του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που θέλει μια Ευρώπη της λιτότητας, και εκείνη του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος που θέλει ενίσχυση των κοινών χρηματοδοτικών εργαλείων αλληλεγγύης και την προστασία του κοινωνικού κράτους.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν είναι ένα διακοσμητικό όργανο, οπότε καλούμαστε με την ψήφο μας να διαμορφώσουμε τους συσχετισμούς που θα κρίνουν το μέλλον της πατρίδας μας και της Ευρώπης.
«Ισχυρή σοσιαλδημοκρατία σημαίνει ισχυρές πολιτικές για την κοινωνία και τη βιώσιμη ανάπτυξη»
Συμμετέχουμε στις εκλογές και ψηφίζουμε με σύνεση!
*Η Ολυμπία Λόη είναι αρχιτέκτονας -μηχανικός, πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής.
