Άλλο ένα καρναβάλι ολοκληρώθηκε. Ας ετοιμαστούμε για το ακόμα καλύτερο καρναβάλι το 2025.  Αλλά θα είναι καλύτερο εάν υπάρξουν προϋποθέσεις.

  • Η πρώτη προϋπόθεση  είναι η  συμμετοχή περισσότερων στην οργάνωση του. Οι παραγωγικοί εταίροι, οι κοινωνικοί πυρήνες, οι άνθρωποι του πολιτισμού, σύλλογοι χορού, τα μουσικά σχήματα, τα θέατρά μας, οι καλλιτέχνες, ο τύπος, οι αθλητικοί και πολιτιστικοί σύλλογοι, φορείς όπως η εστίαση, πρέπει να συμμετέχουν με δικά τους καρναβαλικά δρώμενα στην μεγαλύτερη εκδήλωση της πόλης.
  • Η δεύτερη προϋπόθεση είναι η ανάπτυξη της εξωστρέφειάς του. Το Πατρινό Καρναβάλι πρέπει να προβληθεί στην Ελλάδα και διεθνώς. Αξιοποιώντας το Καρναβάλι των Μικρών, που μπορεί να προσελκύσει οικογένειες και σχολεία από όλη τη χώρα. Εντάσσοντας κύκλους πανελλήνιας και διεθνούς ακτινοβολίας με επίκεντρο τη γευσιγνωσία, το σατιρικό θέατρο, την εικαστική δημιουργία, τη φωτογραφία, τον χειμερινό τουρισμό, με αφετηρία την καρναβαλική Πάτρα και εξακτίνωση στην ορεινή Αιγιάλεια, τα Καλάβρυτα, τον Ερύμανθο.
  • Η τρίτη προϋπόθεση είναι να αξιοποιήσει οργανωμένα τον κύκλο της Αχαϊκής οικονομίας. Να δώσει ώθηση για ανάπτυξη των μικροκατασκευών και της δημιουργίας στολών και αξεσουάρ με μοναδικό χαρακτήρα, αντί να στηριζόμαστε σε εισαγωγές, σε αγορές μέσω ίντερνετ και σε αντιγραφές. Να συνεργαστεί με tour operators, εταιρείες κρουαζιέρας και κεντρικά ΜΜΕ. Πρέπει να κατανοήσουμε πως πίσω από το Καρναβάλι υπάρχει η ενίσχυση της οικονομίας της πόλης. Υπολογίζεται ότι το Καρναβάλι έχει έναν πρόσθετο τζίρο που πλησιάζει τα 100 εκατ. ευρώ.
  • Η τέταρτη προϋπόθεση είναι να καταπολεμήσουμε τα αρνητικά φαινόμενα (που δυστυχώς αναπτύσσονται) όπως εκτεταμένη χρήση ναρκωτικών ουσιών, ασυδοσία στην κατανάλωση αλκοόλ, «εισβολή» μικροπωλητών χωρίς αδειοδότηση που πωλούν μη ελεγμένα και πιθανά επικίνδυνα τρόφιμα, ακραία ηχορύπανση, μετατροπή της πόλης σε άτυπα δημόσια ουρητήρια και μια γενική τάση παραβατικότητας. Για την αντιμετώπιση τους χρειάζεται σχέδιο αυξημένων ελέγχων σε όλα τα στάδια της αλυσίδας του καρναβαλιού. Έλεγχοι για τις άδειες των υπαίθριων καταστημάτων, για την παραβίαση των επιτρεπόμενων ντεσιμπέλ, για τα φαινόμενα αισχροκέρδειας, για την ύπαρξη χημικών τουαλετών στα απαραίτητα σημεία της πόλης. Έχει εμπεδωθεί η τάση σε σημαντικό μέρος της τοπικής κοινωνίας, να στηριχθεί αυτό concept «κραιπάλη για τρεις ημέρες» με οποιοδήποτε κόστος και αυτό δεν είναι αποδεκτό. Κανείς δεν θέλει να χαθεί το κέφι και η ζωντάνια, ούτε να βρεθούμε σε συνθήκες ποτοαπαγόρευσης. Επειδή όμως το πατρινό καρναβάλι μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερο, η “μονοκαλλιέργεια” αυτού του μοντέλου δεν βοηθά στη βιωσιμότητά του.

Η συζήτηση για το Καρναβάλι μας είναι φυσικά μεγάλη και πρέπει σε αυτήν να συμμετέχουν όλοι. Όμως η συμμετοχή, η εξωστρέφεια και η οργάνωση της «οικονομίας» του είναι οι βάσεις για να το απογειώσουμε. Είναι μια συζήτηση που πρέπει να ανοίξει από το Επιμελητήριο Αχαίας.