Ανοίγουν τα Σχολεία σήμερα και οι μνήμες των μεγαλύτερων γυρνούν πίσω στα μαθητικά τους χρόνια στα σχολεία της επαρχίας μας .

Σχολεία που δυστυχώς πλέον δεν λειτουργούν κατά 90% , ελλείψει παιδιών και συγκέντρωσης των μαθητών σε κεντρικά Σχολεία της επαρχίας, στα Καλάβρυτα και την Κλειτορία ως επί τω πλείστον , για λόγους οικονομίας και χωροταξίας.

Οι περισσότεροι θα θυμόσαστε με νοσταλγία κάποιους καθηγητές σας , ενώ άλλους με την ανάμνηση του τρόμου που σας προξενούσε η αυστηρότητά τους .
Από τα Σχολεία της επαρχίας μας πέρασαν σημαντικές προσωπικότητες , μάλιστα στα χρόνια της Τουρκοκρατίας μέχρι και ο Ηλίας Μηνιάτης είχε διδάξει στο Σοπωτό.

Σήμερα θα αναφερθούμε σε έναν σημαντικό δάσκαλο/ καθηγητή , που άφησε εποχή στο Μάνεσι ως Δημοδιδάσκαλος και στα Μαζέικα ( Κ.Κλειτορία) , τον Γεώργιο Αθ. Ζαφειρόπουλο που καταγόταν από το τότε Τσορωτά ( σήμερα Λευκάσιον ) της επαρχίας μας .

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ο Γ. Ζαφειρόπουλος ήταν το στερνοπούλι πολύτεκνης οικογένειας, με πατέρα που έφτιαχνε σαμάρια και ήταν εγγονός αγωνιστή του ’21 , του Γεωργίου Θάνου ( μετέπειτα το επώνυμο έγινε Κουλούκης ) από του Τσορωτά .

Όταν τελείωσε το σχολείο , γράφτηκε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, ενώ παράλληλα διορίστηκε στην χωροφυλακή για να έχει εισόδημα να πληρώνει τις σπουδές του. Διακρίθηκε σε ολα ως αριστούχος και βρέθηκε στον πόλεμο της Μ.Ασίας ( 1919 – 1922) .
Μόλις επέστρεψε διορίστηκε σε πολλά δημοτικά σχολεία στις “νέες χώρες ” ( Μακεδονία- Θράκη) , ενώ λίγο πριν το 1940 δίδασκε στο Δημοτικό Σχολείο Μανεσίου Καλαβρύτων.

Εν τω μεταξύ είχε αλλάξει το επώνυμό του από Κουλούκης σε Ζαφειρόπουλος ( το 1914).
Στην κατοχή ήταν στην Αθήνα , αλλά λόγω πείνας και δυστυχίας, γύρισε στου Τσορωτά / Λευκάσιον για τα προς το ζήν. Μεταπολεμικά διορίστηκε Γυμνασιάρχης Κ. Κλειτορίας ( Μαζεΐκων) και άφησε εποχή για τις γνώσεις και το ήθος του . Μνημειώδεις οι από στήθους ομιλίες του , η απομνημόνευση ολόκληρων αποσπασμάτων του Ομήρου, της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης.

Ένας ταπεινής καταγωγής Λόγιος , που οι μαθητές Γυμνασίου Κ.Κλειτορίας ήθελαν να ακούν, να μαθαίνουν και κυρίως να τον αγαπούν, αφού παρά την αυστηρότητα, διέκριναν την βαθιά του Παιδαγωγική.

Πέθανε τον Φεβρουάριο του 1964, πριν κλείσει τα 70 χρόνια του , ξαφνικά στον ύπνο του , αφήνοντας πίσω του δύο κόρες καθηγήτριες , και σπουδαίο αρχείο βιβλίων, σημειώσεων, φωτογραφιών και καλές μνήμες κάνοντας όλους να πουν το ” Θεός συγχωρέστον”