Η Ευαγγελία Αλιβιζάτου, λογοτέχνιδα και δημοσιογράφος, είναι μέλος του PEN GREECE, επίσημου παραρτήματος στην Ελλάδα του PEN INTERNATIONAL και μέλος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος (Ε.Λ.Β.Ε.)
KalavrytaPress: Κυρία Αλιβιζάτου καλησπέρα. Σας ευχαριστούμε που επιλέξατε εμάς για την τελευταία συνέντευξη της χρονιάς. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτά που ζήσατε την χρονιά που πέρασε.
Ευαγγελία Αλιβιζάτου: Ευχαριστώ πραγματικά από καρδιάς, αλλά ναι, στις προτάσεις που μου έγιναν για συζήτηση, επέλεξα το KalavrytaPress διότι, χωρίς να έχουμε ανταλλάξει ποτέ μία λέξη σε προσωπικό επίπεδο, έχετε στηρίξει εμένα απ’ τα πρώτα μου βήματα με ανιδιοτέλεια και σεβασμό.
KalavrytaPress: Τον Αύγουστο κυκλοφόρησε η ποιητική σας συλλογή “Παγίδων ονείρων”. Πείτε μας τα συναισθήματά σας αλλά και αν σας βοήθησε να γίνετε γνωστή.
Ευαγγελία Αλιβιζάτου: Θα είμαι ειλικρινής. Η “Παγίδα ονείρων” ήταν η πρώτη μου απόπειρα η οποία πήγε πάρα πολύ καλά γιατί ο κόσμος, ξέρετε, δεν ασχολείται ιδιαίτερα με την ποίηση. Αυτό είναι κάτι που το ακούς καθημερινά. Το ότι “η ποίηση δεν πουλάει” για μένα δεν ισχύει, αλλά δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Είναι ο τρόπος που εκφραζόμαστε, ανεξάρτητα από την χρηματική απολαβή. Ναι, υπήρξε αναγνωρισιμότητα, έχοντας και την αμέριστη υποστήριξη της εκδότριας μου Ελένης Παπακώστα και του Αλέξανδρου Ακριτίδη, των εκδόσεων “Αποστακτήριο”.
K.P.: Μιλήσατε για τον κόσμο. Σας παρακολουθούμε καθημερινά κι έχετε αναπτύξει μία έντονη σχέση με τον κόσμο. Κοιτώντας το προφίλ σας διαπιστώνει κανείς ότι έχετε σχεδόν δέκα χιλιάδες ακόλουθους στα κοινωνικά δίκτυα. Πώς το αντιμετωπίζετε;
Ε.Α.: Η ερώτησή σας είναι σημαντική. Ειλικρινά, δεν περίμενα τόση αγάπη. Διαπίστωσα ότι άγγιξα ανθρώπους που δεν διάβαζαν ιδιαίτερα και έπρεπε να απαντώ, παρόλα αυτά, στα καθημερινά μηνύματά τους, τουλάχιστον διακόσια την ημέρα. Δυσκολεύομαι να πάρω τις “λεγόμενες” αποστάσεις και αυτό γιατί αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάτι να μου πουν. Μου αρέσει ο σεβασμός, η ειλικρίνεια των λέξεων μέσα σε μία “καλημέρα”, που για μένα σημαίνει ότι με σέβονται και μ’ επιλέγουν για να με καλημερίσουν. Δύσκολα μπορώ να παραμείνω στο κινητό ώρα και ν’ απαντώ, γιατί απ’ το πρωί γράφω, έχω μαθήματα μέσω web, αλλά και σπάνια τους προσπερνώ. Ακόμα και τη νύχτα θα απαντήσω μ’ έναν κλασικό χαιρετισμό, γιατί νιώθω όμορφα που με νοιάζονται.
K.P.: Καταφέρατε και βγήκατε εκτός συνόρων, ως η Kεφαλλονίτισσα που “κέρδισε” τον Ελληνισμό της Αμερικής. Tα τελευταία δύο χρόνια έχετε αφοσιωθεί σε αυτό και η φωνή σας μέσα από την αρθρογραφία σας, την ποίηση και την πεζογραφία, φτάνει σ’ εκατομμύρια κόσμο. Πώς νιώθετε γι’ αυτό;
Ε.Α.: Σας ευχαριστώ. Είμαι όντως η Κεφαλλονίτισσα που γράφει για την ομογένεια της Αμερικής και σ’ αυτό το σημείο οφείλω να ευχαριστήσω θερμά τους ανθρώπους που με βοήθησαν. Τον αξιόλογο Δημήτρη Τσάκα, με το Πάνθεον Ελληνισμού – anamniseis.net και την δυναμική δημοσιογράφο, συγγραφέα και εκδότρια, Ιωάννα Λαζάρου, που πρεσβεύει τη Σύνοδο Πολιτισμού, μέσα από την έντυπη και ηλεκτρονική εφημερίδα της greekradiofl.com και είναι η ψυχή της ομογένειας στο Μαϊάμι της Φλόριντα. Η συγκεκριμένη κυρία έχει σταθεί δίπλα μου, αρωγός σε όλα και την ευχαριστώ θερμά. Όμως θα σας πω ότι τα πρώτα μου βήματα ήταν στο site thewomen.gr της κυρίας Γιοβανοπούλου, όπου και παραμένω γιατί δεν ξεχνώ τους ανθρώπους που φέρονται σωστά. Aυτή τη στιγμή συνεχίζω τη συνεργασία μου μαζί της και την επεκτείνουμε σ’ ένα ακόμα site, στο thebuez.gr , στο οποίο μόλις προστέθηκε η στήλη μου. Δεν μου χαρίστηκε κάτι γιατί οι συγκεκριμένοι ιστότοποι έχουν αυστηρούς όρους και υψηλό επίπεδο γραφής. Είμαι τυχερή που ανήκω στην οικογένεια αυτή. Την περίοδο αυτή γράφω για πέντε site, λήγοντας την συνεργασία με κάποια άλλα, ξεκάθαρα λόγω έλλειψης χρόνου, αλλά ίσως και συμπεριφορών.
K.P.: Είστε πολύ δραστήρια. Τι ετοιμάζετε για το 2024;
Ε.Α.: Το 2024, πρώτα ο Θεός, θα είμαστε μαζί με το “Περγαμόντο για δύο”. Είναι μία συλλογή διηγημάτων και πραγματικά, ο τίτλος αντικατοπτρίζει τα γραφόμενά μου. Στο μεταξύ ολοκληρώνεται το μυθιστόρημά μου “Τα Κοράλλια του Ιονίου”, όπου καθυστέρησε λίγο, λόγω αλλαγών δικών μου και κατά 99% θα το δούμε και τηλεοπτική σειρά, αλλά είναι νωρίς να μιλήσουμε για αυτό˙ ήδη όμως υπάρχουν οι προτάσεις.
K.P.: Έχουμε δει συνεχώς ν’ αναδεικνύετε μέσα απ’ την αρθρογραφία σας και ιδιαίτερα μέσα από τις συνεντεύξεις σας, επίκαιρα και φλέγοντα κοινωνικά θέματα και αναρωτιέμαι, που βρίσκετε τόση ενέργεια; Τι θυμάστε πιο έντονα απ’ αυτές;
Ε.Α.: Τα κοινωνικά ζητήματα με αγγίζουν περισσότερο και θέλω να τα προσεγγίζω πάντα με ευαισθησία. Έχει μείνει στο μυαλό μου μια συνέντευξη με πρώην κρατούμενο, που ο ίδιος έψαξε να με βρει. Λεπτές ισορροπίες, συναισθηματικές εκρήξεις και συγκίνηση. Ήταν μια ιδιαίτερη συνομιλία.
K.P.: Γράφετε για site, γράφετε βιβλία, αρθρογραφείτε για την ομογένεια, κάτι που σας τιμά. Αλήθεια, πως συνδυάζονται όλα αυτά και οικογένεια μαζί;
Ε.Α.: Ναι. Θα πω απλά ότι, κοιμάμαι λίγο, δουλεύω πολύ. Ενδεχομένως παραμελώ ανθρώπους, αλλά ξέρουν ότι εκπληρώνω όνειρα κι επιθυμίες ετών. Έτσι στέκονται αρωγοί δίπλα μου. Ξέρετε, δεν χρειάζεται ενέργεια αυτός που αγαπά πολύ αυτό που κάνει. Χρειάζεται μόνο καλή ψυχολογία, ώστε να μπορεί ν’ αποδώσει τα μέγιστα και να μην κουράζει το μυαλό του με μικρά πράγματα.
K.P.: Ο κόσμος σας έχει ξεχωρίσει και σας αναγνωρίζει πλέον. Πως το διαχειρίζεστε; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι;
Ε.Α.: Δεν είμαι διάσημη, δεν είμαι πολιτικός, δεν είμαι ηθοποιός, δεν είμαι τραγουδίστρια, ούτε επώνυμη στο φακό. Στο νησί, όταν είμαι έξω, δέχομαι τον θαυμασμό και τα συγχαρητήριά των περισσοτέρων και τους ευχαριστώ. Υπάρχουν και κάποιοι που ως “γνωστοί”, απομακρύνθηκαν, ίσως γιατί δεν αντιλαμβάνονται την έλλειψη χρόνου, θεωρώντας ότι έγινα “κάποια”. Δεν είμαι κάποια, είμαι αυτή που ήμουν.
K.P.: Έχετε βοηθήσει ανθρώπους του χώρου σας, τους έχετε δώσει ευκαιρίες; Σας ζητήθηκε βοήθεια; Πήρατε ικανοποίηση από την πράξη αυτή και πόσο πιστεύετε ότι σήμερα εκτιμάται η βοήθεια ή η ευκαιρία που δίνεται σε κάποιον;
Ε.Α.: Θίγετε ένα ζήτημα που συνήθως αποφεύγω ν’ απαντώ. Θα σας πω όμως ότι πάντοτε βοηθούσα και βοηθώ από την πρώτη στιγμή στον χώρο της λογοτεχνίας. Ελάχιστοι το έχουν εκτιμήσει. Ξέρετε, όταν θεωρήσει κάποιος ότι έφτασε “κάπου”, του είσαι αδιάφορος μετά. Θα σας πω όμως ότι κανείς δεν φτάνει πουθενά, χωρίς προσήλωση, κόπο, αφοσίωση και αγάπη. Κανείς δεν φτάνει πουθενά αν δεν είναι ο εαυτός του. Αυτό δεν με αλλάζει σαν άνθρωπο. Θα συνεχίσω να υποστηρίζω όπου μου ζητηθεί βοήθεια, γιατί έτσι είμαι εγώ.
K.P.: Νιώθετε ότι έχει ίντριγκες ο χώρος σας; Έχετε αντιμετωπίσει προβλήματα;
Ε.Α.: Αν εννοείτε πισώπλατα μαχαιρώματα εννοείται. Ποιος χώρος δεν έχει;
Όταν όμως κάνεις την δουλειά σου αμέτοχος, τα προσπερνάς όλα.
K.P.: Μου δίνετε την εντύπωση ότι είστε ιδιαίτερα μοναχική ως άνθρωπος, ισχύει;
Ε.Α.: Ναι, πολύ. Δεν επιλέγω να κάνω κάτι που δεν θέλω. Δεν μου αρέσει η πολυκοσμία, ούτε να ξεβολεύομαι. Είμαι ευτυχισμένη με απλά πράγματα, με λίγα πράγματα και δεν θέλω να πιέζω τον εαυτό μου με τα “πρέπει” των άλλων.
K.P.: Τι περιμένετε κύρια Αλιβιζάτου από το 2024; Τι εύχεστε;
Ε.Α.: Όμορφα πράγματα… υγεία καταρχήν, αγάπη και δημιουργικές στιγμές.
K.P.: Κυρία Αλιβιζάτου, σας ευχαριστούμε πολύ σας ευχόμαστε Καλή Χρονιά.
Ε.Α.: Σας ευχαριστώ, κι εγώ με τη σειρά μου, σας εύχομαι όλα τα καλά.
