Ο Άγιος Βλάσιος είναι η κεντρική εκκλησία της Κάτω Βλασίας με ένα εντυπωσιακό πύργο καμπαναριού. Είναι κτισμένη στην άκρη του χωριού, πάνω στον Βράχο, στο κάτω μέρος του οποίου περνά ο επαρχιακός δρόμος Πάτρας – Καλαβρύτων. Δίπλα στην εκκλησία (δεξιά) μπορούμε να ανέβουμε στο μικρό λοφάκι και να δούμε πίσω μας την θέα προς τα σπίτια του χωριού με φόντο τις ελατοσκέπαστες πλαγιές του Καλιφωνίου.
Ο Άγιος Βλάσιος επίσκοπος Σεβαστείας ήταν Μικρασιάτης ιατρός, μάρτυρας και άγιος της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας που έζησε περί τα 308-323 μ.Χ. επί βασιλείας Λικινίου στη Μικρά Ασία. Η μνήμη του τιμάται κάθε χρόνο στις 11 Φεβρουαρίου.
Κάτω Βλασία. Αξιοσημείωτη είναι η εκκλησία του Αγ. Βλασίου στην κορυφή του λόφου
Αργότερα η Βλασία αναπτύχθηκε περαιτέρω οικιστικά. Μάστορες από τα Λαγκάδια και την Ήπειρο έχτισαν πέτρινα σπίτια και στις αρχές του 18ου αιώνα η Βλασία αριθμούσε πλέον 900 περίπου κατοίκους. Στην πλειονότητά τους, οι κάτοικοι ήταν κτηνοτρόφοι, ασχολία που επικουρούνταν από την ποιότητα των βοσκοτοπιών του Ερυμάνθου. Επίσης, καλλιεργούσαν φακή και φασόλια, ενώ διατηρούσαν μηλιές, καρυδιές και αμπέλια.
Η όψη του χωριού είναι εξόχως γραφική καθώς παρουσιάζει συμπαγή οικιστικό πυρήνα: Τα πέτρινα σπιτάκια είναι χτισμένα κλιμακωτά στις απότομες πλαγιές ενός λόφου σαν ένα φρούριο στην κορυφή του οποίου ανεμίζουν μια πράσινη τούφα από πουρνάρια και οι σημαίες του Αγίου Βλασίου. Η Κάτω Βλασία είναι το πρώτο χωριό που έχτισαν οι φυγάδες της Αιτωλοακαρνανίας, αν και σήμερα έχει λιγοστούς μόνιμους κατοίκους.
Περπατώντας στα στενά δρομάκια του ακούς τα βήματα σου και μέσο στη σιωπή μπορείς άνετα να θαυμάσεις την όμορφη στιβαρή κατασκευή των σπιτιών, τις ανάγλυφες στη δόμησή τους πέτρες. τα γήινα χρώματα που δεσπόζουν στο χώρο.
Ο Άγιος Βλάσιος έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορος Λικινίου (308 – 323 μ.Χ.). Σπούδασε ιατρική αλλά προσέφερε χωρίς χρήματα τις υπηρεσίες του, ως φιλανθρωπία, στους πάσχοντες και ασθενείς.
Εκτός από την ιατρική βοήθεια χορηγούσε δωρεάν στους ασθενείς τα φάρμακα και τους έδινε τα έξοδα νοσηλείας τους. Η φιλανθρωπική δραστηριότητα εκαλλιεργείτο στην ψυχή του από την αγάπη προς τον Θεό και τη μελέτη της Αγίας Γραφής.
Η Εκκλησία τον δέχθηκε στις τάξεις του ιερού κλήρου και τον εξέλεξε Επίσκοπο Σεβαστείας.
Επί της βασιλείας του Λικινίου, ο έπαρχος Αγρικόλας τον συνέλαβε και τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια. Οι στρατιώτες, αφού τον μαστίγωσαν ανηλεώς με ραβδιά, τον κρέμασαν από ξύλο και στην συνέχεια τον οδήγησαν δεμένο στην φυλακή.
Έπειτα τον έριξαν στο βυθό μιας λίμνης. Όμως ο Άγιος Βλάσιος, μετά την θαυματουργική του επέμβαση του Θεού, διασώθηκε. Εξοργισθέντες τότε οι εχθροί της πίστεως τον αποκεφάλισαν το 316 μ.Χ.. Έτσι, ο Άγιος Ιερομάρτυς Βλάσιος έλαβε από τον Κύριο της δόξας το στέφανο του μαρτυρίου.
Η Σύναξή του ετελείτο στο Μαρτύριό του, το οποίο βρισκόταν κοντά στο Μαρτύριο του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου. Πηγή: www.ekklisiaonline.gr
