‘Ελλάς:

Εις Αιωνίαν Δόξαν και Ευγνωμοσύνην

των Ηρώων της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821…

Από Τα Ηρωϊκά και Μαρτυρικά Καλάβρυτα:

‘Εορτασμός, της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 2023 τών ‘Ελλήνων καί τού ‘Ελληνικού Έθνους, ’από τήν ’Επανάστασιν τού 1821, όπου Γής…

Κάθε κλαρί και φλάμπουρο, κάθε πηγή λημέρι.

Ανοίγουν Τάφοι των Παλαιών Ηρώων και εξέρχεται από τα Κόκκαλα των η Ελευθερία…

Καθώς και Υπερηφάνεια, γιατί πρίν από διακοσίους χρόνους,  την Ιερήν αυτήν ημέραν της 21ης Μαρτίου 1821, οι Γενναίοι Προμάχοι, Επαναστατημένοι Αγωνιστές ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟΙ, σε Οργανωμένη Στρατιωτική Πολεμική Επιχείρησιν, Απελευθέρωσαν, τα Καλάβρυτα. 

Τα Καλάβρυτα, Ήταν η Πρώτη Πόλις, όπου ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗ, από τους Τούρκους-Οθωμανούς Βαρβάρους Κατακτητές, μετά από τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς…

Λάμπουν –Τα Καλάβρυτα– στις Χρυσές Δέλτους της Ιστορίας Μας…

Άς στρέψουμε Ευλαβικά το Νού Μας εις τους Αθανάτους εκείνους Προμάχους της Εθνικής Μας αποκαταστάσεως και ν’ αναφωνήσωμεν ΑΘΑΝΑΤΟΙ…

Αφιέρωμα!!

Κωνσταντίνου Κατσιάρη,

Κρινοφυτινού Καλαβρυτινού,

Μακρινού Απογόνου, του Κρινοφυτινού Αγωνιστού Κλέφτη

Γιαννάκη Βήρα -1770-1860- κατ’ εκτίμησιν από προφορικές

πληροφορίες, Παλαιών, Κρινοφυτινών Καλαβρυτινών:

« ξεν’, γγέλλειν Λακεδαιμονίοις τι τδε κείμεθα τος κείνων ήμασι πειθόμενοι». 

Σιμωνίδης ο Κείος -556-468- π.χ. :  

Ήτοι:

΄ Ω, ξένε διαβάτη πού περνάς, ’ανήγγειλεν είς τούς Λακεδαιμόνιους ότι ’ετάφημεν ’εδώ, ‘υπακούοντας ε’ις τά προστάγματά των.

Τήν 9ην Αυγούστου το 480 π.χ. στις Θερμοπύλες, οί Τριακόσιοι Σπαρτιάτες καί ‘επτακόσιοι Θεσπιοίς, ‘υπό τόν Λεωνίδα, πολεμώντας εναντίον χιλιάδων Περσών στρατιωτών κατακτητών.

Καί ’επέσαμεν ’επί τού πεδίου τής μάχης. 

Επίγραμμα ’επάνω ε’ις τόν τάφον τών Τριακοσίων Σπαρτιατών, όπου έπεσαν τό 480 π.χ. στίς Θερμοπύλες».

Και ακόμη:

«Γιά τού Χριστού τήν πίστιν τήν ‘Αγίαν και τής Πατρίδος τήν Ελευθερίαν».

Ο Εμβληματικός αυτός στίχος ανήκει εις τον Σάμιον Ποιητήν και αγωνιστήν του     -1821- Γεώργιον Κλεάνθη.

Και αποκρυσταλλώνει το Συλλογικό Φρόνημα των Επαναστατημένων Αγωνιστών Ελλήνων της Επαναστάσεως 1821. 

Τιμή και δόξα σ’ εκείνους πού τα κόκκαλα των έσπειραν για την ιδικήν μας Ελευθερίαν, όπου τον στέφανον εφόρεσαν «έξ ακανθών» και τον δρόμον τού μαρτυρίου εδιάβησαν νικητές και τροπαιούχοι, ανεδείχθησαν τελικώς Καλλίνικοι Αθλητές εις τον ’αγώνα το καλόν και τον ‘ωραίον.

Οι ανεπανάληπτοι, οι αναπότρεπτοι εκείνοι αγωνιστές του Αθάνατου -1821- έγιναν διαπρύσιοι κήρυκες και ευαγγελιστές θεόπνευστης δόξας και Πανανθρωπίνων Ιδανικών.

Κάτω από την θαμβωτική ακτινοβολία αυτής της δόξας εμεγαλούργησαν. Προσέφεραν την γιγαντιαία ηθική δύναμη εις την ματωμένη ψυχή του Ελληνικού Έθνους και όχι μόνον. Εχάρισαν  το ασφαλές στήριγμα να υψωθεί και πάλιν εις το Παγκόσμιον στερέωμα ωσάν αλύγιστον τείχος, η Αρετή, η Τόλμη, η Τιμή και το Υπερήφανον Φρόνημα.  

Οι Έλληνες και η Ελλάς, διδάσκαλος και οδηγός της ανθρωπότητος, έσπασαν τις αλυσίδες της σκλαβιάς, γιατί αυτή ήταν η προσταγή της Ιστορίας και οι αιώνες του Ελληνικού μεγαλείου την εστεφάνωσαν με αμάραντες δάφνες. 

Η Δόξα είναι η ιδία η Ελλάς, είναι το μεγαλείον της, όπου βασίλεμα ΔΕΝ έχει.

Εις τους Γαλανούς ορίζοντας της Ελευθέρας και Υπερηφάνους Ελλάδος αντηχούν πάντα ωσάν Θεϊκή ευλογία μεγαλόστομοι παιάνες. Πρώτο απ’ όλα του κόσμου τά αγαθά της Πατρίδος ο Λυτρωμός, κι’ ’από τις Πατρίδες πρώτη η Ελλάς, όπου άγγιχτη την αφήνει η λήθη, γιατί την Έδραξεν ο Θεός. 

Εδώ σε αυτή την τρισένδοξην Γήν, άφθαρτη ανθίζει η Φύτρα των Ηρώων του Ελληνικού Έθνους, μακρυά από του θανάτου την σκιάν, με φεγγόβολην λαμπάδα, άσβηστη στο διάβα των καιρών. Και εις το επτασφράγιστο Βιβλίον της Ιστορίας λάμπει Αιώνια η  θύμησις του, ως Λατρεία των Λαών της Γής. Ο Ιερός των Ελλήνων Αγώνας, η απαράμιλλη Ανδρεία, η καταπληκτική Εθελοθυσία όλων, επωνύμων και ανωνύμων, επιφανών και αφανών, τα θαυμαστά κατορθώματα των από την μία μεριά και η θηριωδία του σκληρού δυνάστη από την άλλη, συγκινούν κάθε ανθρώπινη ψυχή μέσα κι’  ’εξω από την Ελλάδα.

Το Όραμα της Ελευθέρας Πατρίδος έτρεφε πάντα την Ψυχήν του σκλαβωμένου λαού μας, ο οποίος με αλύγιστον θάρρος και ανυπέρβλητη ψυχική αντοχή αντιδρούσε πεισματικά εις τα ΕΞΩΝΤΟΤΙΚΑ μέτρα ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ του πρωτογόνου ΤΥΡΑΝΝΟΥ.

Καρτερικά επερίμενεν την ΩΡΑ της Λυτρώσεως και ελαχταρούσεν την μεγάλη στιγμήν του Εθνικού Συναγερμού, της Εθνικής Παλιγγενεσίας, της Εθνικής Αποκαταστάσεως.

Η Χειροτέρα λύσις ενός Εθνικού Δράματος –του Ελληνικού Γένους- δεν ηδύνατο να επιφυλάξει η μοίρα σ’ έναν τόπον κι’ έναν Λαόν –τους Έλληνες- όπου τόσους θριάμβους επέτυχεν και τόσον Κάλλος εσκόρπισεν σε όλους τους Λαούς της Γής.

Η Ελευθερία του φυγαδεύεται ωσάν φυγόδικος  επικηρυγμένος κακούργος και το ζοφερό σκοτάδι πνίγει την ανάσα των ΣΚΛΑΒΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, με την σφικτήν θηλιά  της αγριότερης σκλαβιάς των, από τον απάνθρωπον και αιμοσταγήν κατακτητήν, τους Οθωμανούς Τούρκους -Μογγόλους- .  

Ραγιάς είναι ο Έλληνας.

Όν Ευτελές, όπου ΔΕΝ δικαιούται να εξουσιάζη  τίποτε εις την ζωήν αυτή. Ούτε οικογένεια, μήτε Τιμή, μήτε Αξιοπρέπεια. 

Δεν ορίζει γυναίκα παιδιά και περιουσία.

Τα παιδιά τα Ελληνόπουλα, όπου φέρει εις τον Επίγειον κόσμον, του τα παίρνουν οι Τούρκοι και τα μεταβάλλουν σε Γενιτσάρους. Τους παίρνουν την ίδια την ψυχήν των ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΦΑΓΕΙΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΩΝ –ΕΛΛΗΝΩΝ- ΩΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΣΙΩΝ…  

ΘΕΕ ΜΟΥ !!! 

ΝΑΙ, ΤΟΣΗ ΑΜΕΤΡΗΤΗ ΤΡΑΓΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑΣ…

Δουλεύει σκληρά και ολόμοχθα, για να γεμίζει το αμπάρι του Αφέντη Τούρκου Τυράννου. Κάθε ανθρώπινη αξία ποδοπατείται βάναυσα. Οι Ιεράρχες της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας και οι άνθρωποι του πνεύματος, ξεριζώνονται και αποκεφαλίζονται ωσάν μάρτυρες της Χριστιανικής Πίστεως και της αγάπης για την Πατρίδα των. Η Ένδοξης Γή της Ελλάδος σφαδάζει κάτω από το πέλμα του σκληρότερου της ιστορίας δεσποτισμού. Ποτάμια τα δάκρυα και ωκεανοί τα αίματα.

ΑΛΛΑ Ο ΈΛΛΗΝΑΣ  ΔΕΝ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΥΞΙΔΑ ΤΟΥ.

Δεν αποπροσανατολίζεται. 

Δεν χάνει την γενιά του, σε πείσμα του χώρου και του πανδαμάτωρα χρόνου. Ακλόνητος κυματοθραύστης  εις την θύελλαν και τον βοριάν. Θεριεύει εις τα βάθη της ψυχής του η ακλόνητη πίστις εις τους θρύλους και εις τις παραδόσεις και παλαιά Τρόπαια της Ελληνικής Φυλής. Αυτή ζωντανεύει τα όνειρα του, περισαρκώνει τους οραματισμούς και τρέφει τους καημούς του. 

Πίστη και Πατρίδα, Χριστός και Ελευθερία. Δι’ αυτά τα δύο πολεμά μέ λιονταρίσια ορμή και αν ΔΕΝ τα κερδίσει: 

Τι ωφελεί να ζή ? ?

Ψηλά βουνά και απάτητα και πάντα χιονισμένα. Βουνά ψηλά αξετίμητα, των σταυραετών λημέρια. Βουνά που γιγαντώνονται σαν τα μαρμαρωμένα στήθια των και εδέχθησαν στην στοργική αγκαλιά των τους απαράμιλλούς εραστές τη Ελευθερίας και τραγούδησαν υπερήφανα το Λακωνικόν και Ρηξικέλευθον Όρκον:

«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ»:

   Ο Όρκος αυτός συγκλονίζει σύγκορμα και αναγαλλιάζει τις ψυχές των Αγωνιστών του Μεγάλου Αγώνα του 1821 και είναι αμετακίνητη η απόφασις την εκτέλεσιν του καθήκοντος. Τα μεγάλο χρέος αγγίζει τα όρια του Θαύματος.  

Οι μεγάλοι πρωταγωνιστές, γνωστοί και άγνωστοι, στολίζουν με το μάλαμα της θυσίας των το Χρυσοποίκιλτο της Ιστορίας Περιδέραιον.  

Κάθε κλαρί και φλάμπουρο, κάθε πηγή λημέρι.

Ανοίγουν οι τάφοι των παλαιών Ηρώων και αναφύεται από τα κόκκαλα των η Ελευθερία. Το χώμα πίνει λαίμαργο το  εγκχυνόμενον αίμα, της Ελευθερίας το Τίμημα. 

Φωτιά και στάχτη, καπνός και σίδερο ρημάζουν τη μαρτυρική και Ιερή Γή των μεγάλων Ιδεών, των Άθλων εις την Ειρήνην και τον Πόλεμον.

Συμβιβασμός κανένας δεν χωράει:

«…Καλύτερα μιάς ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή…».  

Διαλαλούσεν ο Μεγάλος Ρήγας Φερραίος και συνετάραζεν τις ψυχές των Ελλήνων και εγινόντουσαν Γίγαντες ανίκητοι κατά των δυναστών Τούρκων.

Η πρώτη πράξις του Επικού Δράματος υπογράφεται εις τα άδυτα της Εθνικής Σκηνής, εις την Αγιοφρούρητη Μονή της Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, 17 Μαρτίου 1821, κάτω από τους κυματισμούς αναρριπτισμούς του ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑΤΟΣ της ΩΡΑΙΑΣ ΠΥΛΗΣ, στο Εκκλησάκι της Επαναστάσεως πλησίον της Αγίας Λαύρας, εις τα στιβαρά χέρια του φωτισμένου Ιεράρχη Παλαιών Πατρών Γερμανού. 

Το Ιερόν Λάβαρον της Ελευθερίας συγκεντρώνει κάτω από την Ιερήν του Σκέπην μία -Χούφτα- Αγωνιστών Καλαβρυτινών, οι οποίοι ΟΡΚΙΖΟΝΤΑΙ, 17 Μαρτίου 1821, με την Ιαχήν: «Ελευθερία ή Θάνατος».  Και στις 21 Μαρτίου του 1821 κατέλαβον κι’ απελευθέρωσαν από τους Τούρκους, την πόλιν των Καλαβρύτων. 

Ήταν η πρώτη πόλις, τα Καλάβρυτα, όπου απελευθέρωσαν οι Επαναστατημένοι Αγωνιστές Καλαβρυτινοί, σε οργανωμένη στρατιωτική πολεμική επιχείρησιν.

Η Φλόγα του Ιερού τούτου Όρκου σπινθηρίζει τις ψυχές των σκλάβων  και ο μυρωμένος ανοιξιάτικος αέρας του ιστορικού εκείνου Όρθρου του Ευαγγελισμού δονεί τους αιθέρες της Πατρίδος και συνεγείρει τους Πανελλήνες, που ξεσηκώνονται σύσσωμοι με μία θέλησιν, μ’ έναν Πόθον: 

-Την Ελευθερίαν-

Η Ελληνική Ανδρεία κατατροπώνει τις Ορδές των Σαρικοφόρων Οθωμανών Τούρκων Δυναστών, χλευάζει τους πυρωμένους μύδρους, χύνει άφθονον αίμα εις την ρίζα του γλυκόχυμου δένδρου της Ελευθερίας και ανακηρύσσει Νέους Αγίους εις το Πάνθεον των Ηρώων, όπου δίδουν καινούργια διάστασιν εις τον Υπέρ Πάντων Αγώναν.

Και όταν ο σάλος-κρότος των όπλων κοπάζει, αρπάζει το λαούτο, την λύραν και την κιθάραν και τραγουδάει και χορεύει ανδρειωμένα τους καημούς, τα βάσανα της ζωής, την πικρή ξενιτειά, το μαύρο θάνατο, την αγάπη, την νιότην, την ομορφιάν, την παλληκαριάν και προπαντός τα μεγάλα ΣΥΜΒΟΛΑ του, τους Ήρωες του, τους Αδάμαστους κι’ Ανυπότακτους Υψιπετείς Αετούς της Ελευθερίας. 

Ο Τύραννος Μαίνεται, Σφάζει, Απαγχονίζει, Καίει, Φυλακίζει, Ατιμάζει, Βρυχάται, και Μουγκρίζει. Οργή σαν αστραπή ξεσπάει στα ανυπεράσπιστα Ελληνικά πλήθη όπου σπαράζουν εις τα βδελυρά νύχια των αιμοβόρων τυράννων, όπου δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από το Βασίλειον των ζώων της ζούγκλας. 

Επτά χρόνια η Ελλάς γίνεται το θέατρον της μεγάλης εποποιΐας, το αίματος και της φρίκης. Και δίπλα εις τους μεγάλους μας αγωνιστές, ξεχωρίζουν μεγάλες ευρωπαϊκές μορφές λάτρισσες του Πανάρχαιου Ελληνικού Μεγαλείου, όπου ολοκληρώνουν το προς την Ελλάδα Οφειλόμενον Χρέος με την προσφοράν της Ιδίας της Ζωής των.

Είναι οι μεγάλοι Φίλοι μας, ακραιφνείς αγωνιστές και υποστηρικτές των Πανανθρωπίνων δικαίων και των απαράγραπτων δικαιωμάτων της ανθρώπινης ζωής.

Χάρισαν εις την Ελλάδα τα χρόνια, την περιουσία και το τέλος της ζωής των. Ένας ήταν ο πόθος των να ιδούν την Ελευθερία Αναθάλλουσα και πάλιν εις την Γήν των Πατέρων της.

Είναι οι μεγάλοι Ευεργέτες μας εις την κρίσιμην εκείνην στιγμήν της Τιτανομαχίας του Ελληνικού Έθνους μας, οι γνήσιοι, οι άδολοι Φιλέλληνες, όπου διαπνέονται από άκρατον και ανυπολόγιστον Φιλελληνισμόν.

Τους Σεβόμεθα, τους Αναγνωρίζουμε και πάντα θα τους Ευγνωμονούμε…

Το -1821- είναι για εμάς Ανεκτίμητον Κεφάλαιον.

Είναι η Ιδία η Προσωποποίησις της Δόξης Μας.

Είναι η Ανάστασις.

Μαρτυρεί την ακατάλυτη δύναμη της Ελληνικής Φυλής Μας.

Ό,τι είμεθα σήμερον Κράτος Ελληνικόν 

Ό,τι είμεθα Ελληνικόν Έθνος, ως Ελληνικός Λαός.

Ό,τι είμεθα η Δόξα του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος 

και της Πολεμικής Αρετής, Τιτανομάχοι. Και:

Ό,τι από τις Φλόγες η Ελλάς πορεύεται εις τον δρόμον 

του μεγάλου χρέους, γιατί η ζωή την έταξεν να φυλάει ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ.

Είναι τούτο το χρέος Ιερόν, Εθνική Επιταγή, Μέγιστον Καθήκον…

Ο Αγώνας των Γενναίων Ηρώων του 1821,  θα είναι 

δια εμάς Όρκος Τιμής και Ανδραγαθίας. 

Και η μεγάλη και βαρειά Εθνική Κληρονομιά θα ΔΙΑΤΗΡΗΤΑΙ

από εμάς και τους επερχομένους ωσάν Κόρη Οφθαλμού.

Και είμεθα οι Ακοίμητοι Φρουροί της Πατρίδος μας, Της Ελλάδος.

Καθώς και Υπερασπιστές της ακεραιότητος, της Ελευθερίας 

και του μεγαλείου της Δόξης της, εις του Αιώνας των Αιώνων…

Φωτογράφισις και Σημείωσις, εκ του ιδίου.

Είς Ανάμνησιν και Γνώσιν Διαρκήν…

’Εν Κρινοφύτοις Καλαβρύτων, την 25ην Μαρτίου 2021.

Όλα αυτά τα χρεωστούμεν εις το Ανεπανάληπτον -1821- .

 Το -1821- οι Επαναστάτες Έλληνες, Εσήκωσεν την Ταφόπετραν και ανέστησεν έναν Λαό. Το αιώνιον Ελληνικόν Έθνος, Οδηγώντας τον από την Αφάνειαν εις την Πρωτοπορείαν, των Ελευθέρων Λαών. Αυτό Εθεμελίωσεν το μέλλον του Ελληνικού Έθνους Μας και εγέννησεν το συναίσθημα της Ασφαλείας και της υπάρξεως Μας. 

Δι’ αυτό άς στραφεί ο Νούς Μας, εις την Ιερήν αυτήν στιγμήν Ευλαβικά, εις τους Αθανάτους εκείνους Προμάχους της Εθνικής Μας αποκαταστάσεως.

Σήμερον όπου εορτάζομεν με βαθείαν ικανοποίησιν και Ιστορική Αναπόλησιν την Ιερήν των Μνήμην, ας τους υποσχεθώμεν, πώς θ’ αποτελούν για εμάς Αρχή και Κανόνα Ζωής και θα διαποτίζουν με το Υψηλώτατον Φρόνημα τους μεγάλους Εθνικούς μας Οραματισμούς.

Είναι τούτο το χρέος Ιερόν, Εθνική Επιταγή, Μέγιστον Καθήκον…

Ο Αγώνας των θα είναι δι’ εμάς Όρκος Τιμής και Ανδραγαθίας  και η μεγάλη και βαρειά Εθνική Κληρονομιά θα ΔΙΑΤΗΡΗΤΑΙ από εμάς και τους επερχομένους ωσάν Κόρη Οφθαλμού, για το μεγαλείον της Πατρίδος μας, Της Ελλάδος, εις του αιώνας των αιώνων…

Διότι:

«…Πατρός τε και μητρός τε και των άλλων προγόνων απάντων, τιμιώτερον και αγιώτερον εστίν ‘η πατρίς…». 

Ζήτω ‘η  25η Μαρτίου 1821,

Ζήτω ‘η ’Αθάνατη Ελλάδα Μας.

Νέα Σμύρνη Αττικής την 21ην Μαρτίου 2022

Ο Αφιερώσας Κρινοφυτινός Καλαβρυτινός Τσολιάς,

Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου Αλεξίου Κατσιάρης

‘Υστερόγραφον:

’Εμπλουτίζω το Αφιέρωμα μου, με έξι εμβληματικές ιστορικές φωτογραφίες, με σημειώσεις μου, προκειμένου να δονούν την μνήμην και την γνώσιν μας, εις το διηνεκές… 

 

 

Κωνσταντίνος Αλ. Κατσιάρης

–Καλαβρυτινός Τσολιάς–

Ομολογία: Για τα -200- χρόνια Ελευθερίας –1821-2021–:

Το -1821- είναι για εμάς Ανεκτίμητον Κεφάλαιον.

Είναι η Ιδία η Προσωποποίησις της Δόξης Μας.

Είναι η Ανάστασις.

Μαρτυρεί την ακατάλυτη δύναμη της Ελληνικής Φυλής Μας.

Ό,τι είμεθα σήμερον Κράτος Ελληνικόν 

Ό,τι είμεθα Ελληνικόν Έθνος, ως Ελληνικός Λαός.

Ό,τι είμεθα η Δόξα του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος 

και της Πολεμικής Αρετής, Τιτανομάχοι. Και:

Ό,τι από τις Φλόγες η Ελλάς πορεύεται εις τον δρόμον 

του μεγάλου χρέους, γιατί η ζωή την έταξεν να φυλάει ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ.

Είναι τούτο το χρέος Ιερόν, Εθνική Επιταγή, Μέγιστον Καθήκον…

Ο Αγώνας των Γενναίων Ηρώων του 1821,  θα είναι 

δια εμάς Όρκος Τιμής και Ανδραγαθίας. 

Και η μεγάλη και βαρειά Εθνική Κληρονομιά θα ΔΙΑΤΗΡΗΤΑΙ

από εμάς και τους επερχομένους ωσάν Κόρη Οφθαλμού.

Και είμεθα οι Ακοίμητοι Φρουροί της Πατρίδος μας, Της Ελλάδος.

Καθώς και Υπερασπιστές της ακεραιότητος, της Ελευθερίας 

και του μεγαλείου της Δόξης της, εις του Αιώνας των Αιώνων…

Φωτογράφισις και Σημείωσις, εκ του ιδίου.

Είς Ανάμνησιν και Γνώσιν Διαρκήν…

’Εν Αθήναις, την 25ην Μαρτίου 2012.

Κάθε Κλαρί και Φλάμπουρο, κάθε Πηγή Λημέρι. Ανοίγουν τάφοι

των Παλαιών Ηρώων και εξέρχεται από τα Κόκκαλα τους η Ελευθερία…

Εις την Είσοδον του Χωρίου –Τα Κρινόφυτα Καλαβρύτων–

Κρατά Υπερήφανα τα Κυματίζοντα Ιερά Σύμβολα Μας,

κι’ όλων των Ελλήνων και του Ελληνικού Έθνους,

–Την Ελληνικήν Σημαίαν– Και –Τήν Φλόγαν των Καλαβρύτων–

Τήν Φλόγαν τής Ενάρξεως και Κηρύξεως

της Ελληνικής Επαναστάσεως του -1821- .

Ο Εικονιζόμενος Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου-Αλεξίου και Βασιλικής Κατσιάρης,

Καλαβρυτινός Τσολιάς, εις τήν ‘Εθνικήν ‘Επέτειον τής 25ης Μαρτίου 2021,

του Εορτασμού των διακοσίων χρόνων Ελευθερίας των Ελλήνων και

του Ελληνικού Έθνους, εις το Χωρίον –Τα Κρινόφυτα Καλαβρύτων–

Τόπος Γεννήσεως, Πατρογονικός και Προγονικός.

Απόγονος, του Κρινοφυτινού Καλαβρυτινού Αγωνιστού Κλέφτη

Γιαννάκη Βήρα ή Βίρα -1800-1860-

Εις Αιωνίαν Δόξαν και Ευγνωμοσύνην…

Φωτογράφισις και Σημείωσις, εκ του ιδίου.

Είς Ανάμνησιν και Γνώσιν Διαρκήν…

’Εν Κρινοφύτοις Καλαβρύτων, την 25ην Μαρτίου 2021.