Στο πλάτωμα γυρόσκορπα κιτρινισμένα φύλλα,
του φθινοπώρου τέλειωμα, το μήνα, το “Βροχάρη”,
σε μια γιορτή Διόνυσου, που φέρνει ανατριχίλα,
με τσίπουρο και τσικουδιά, κι εφτάχορδο λυράρη!..
Χορεύουν νεραϊδόκορμες με λαμπροπαλικάρια,
εκεί π’ η χάρη ανάλαφρα, τη λεβεντιά ανταμώνει,
σαν οι ματιές αφήνουνε του πόθου τους τ’ αχνάρια,
σαν τ’ ήλιου το χαμόγελο, την ομορφιά στεριώνει!..
Ειν’ π’ ο θαυμασμός χειροκροτεί,
και πικραναστενάζει,
της νιότης του το πέρασμα στα λουλουδένια αλώνια,
που λυγερές λικνίζονταν, με ζαριφιά και νάζι,
στο γύρο, π’ ανθοστόλιζαν της πεθυμιάς τα κλώνια.
… Πόσο γλυκά είν’ της ζωής, τα χρονογυρισμένα!..
Πόσο η καρδιά σου χαίρεται, που συνεχίζει η στράτα,
με γιασεμιά, κρινάνθια, στο τώρα ευωδιασμένα,
με νιάτα, κι ας είναι τα νιάτα σου, τόσο μακριά φευγάτα!..
Ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός,τ. Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης με καταγωγή από τα Καλάβρυτα.
