Πατρίδα μου, δεν παύω να σε μνημονεύω,
και με τις λέξεις, να σε φτιάχνω ζωγραφιά!..
Παντοτινά, αγνά να σε λατρεύω,
Πριγκίπισσα, να σ’ έχω στην καρδιά!..
Ένα πουλί της θαμνωσιάς, αηδόνι,
δίπλα από τη βατοφωλιά,
κάτω από του φεγγαριού, τ΄ αλώνι,
τις νύκτες σου γλυκαίνει,
τ΄ όνειρο τ΄ ομορφαίνει,
με μια γλυκολαλιά!..
Απ’ του Χελμού το ελατίσιο αγιάζι,
ως του Βουραϊκού την ανθοπρασινάδα,
η φύση λουλουδόχορτη οργιάζει,
το θρόισμα απ’ τα δάση σου, καντάδα!..
Πηγές σου κρυσταλλόδροσες τριγύρω!..
Κάθε πεζούλα, κέντημα, στολίδι!..
Πατρίδα μου, ευωδίασμα από μύρο,
σε Παραδείσου σιγαλιάς ταξίδι!!!
Ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός, τ. Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης με καταγωγή από τα Καλάβρυτα.
