Τούτος ο Μάρτης πονοδιαβαίνει…
Θλιβοσέρνεται από το άρμα
της Άνοιξης…
Έτσι, ακόμη, μελαγχολικός, αγλύκαντος, μουντός, αβάστακτος, οικτρός…
Κάθε τόσο ρίχνει τα δάκρυά του…
Πολλά, μυριάδες τα δάκρυα…
Κάθε δάκρυ, στη γη λουλούδι…
Κάθε δάκρυ, άχνισμα στον ουρανό…
Δεν απαλαίνει ο πόνος…
Δε στερεύουν τα μάτια…
Ο Μάρτης γκρίζος, σκυθρωπός…
Κι η Άνοιξη, δε φέρνει την Άνοιξη!..
Εκεί, ανάμεσα στον Όλυμπο και την Όσσα, “στραγγαλίστηκε” η φετινή Άνοιξη…
Που… ακόμα… ψάχνει να βρει την ΕΛΠΙΔΑ!..
Ο Θεόδωρος Γ. Θανόπουλος είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός, τ. Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης με καταγωγή από τα Καλάβρυτα.
