Θεόδωρος Θανόπουλος: “Διαχρονικά” επίκαιρο… Το θρόισμα απ’ το δάσος, με πόνο κι αναφυλητό!..
"Διαχρονικά" επίκαιρο...
Το θρόισμα απ' το δάσος,
με πόνο κι αναφυλητό!..
Πλαγιές, με στάχτες και καπνό...
Τριγύρω οι "κολασμένοι"!..
Κι ένα πουλί, μαύρο πουλί,
με τρόμο, πετώντας εδώ κι εκεί,
χαμένο λες, χωρίς λαλιά,
της αγάπης ψάχνει τη φωλιά...
Μα αυτή είναι πια...
Θεόδωρος Θανόπουλος: Τούτες τις μέρες στα Καλάβρυτα!.. Με τις όμορφες στιγμές!..
Τούτες τις μέρες στα Καλάβρυτα!..
Με τις όμορφες στιγμές!..
Τους συμπατριώτες, τους συμμαθητές, τους φίλους τους καρδιακούς, που συναντάς!..
Τα αγαπημένα σου πρόσωπα και γειτονάκια...
Που, στου "καφέ" τη στάση... αναπολείς, θυμάσαι, νοσταλγείς τα περασμένα, της νιότης τα...
Θεόδωρος Θανόπουλος: Εγώ, και το Αυγουστιάτικο φεγγάρι…
Εγώ, και το Αυγουστιάτικο φεγγάρι...
Η σκέψη με έχει πάρει,
σε ονείρων μονοπάτια!..
Η νύχτα, και μια θεόσταλτη γαλήνη,
που με οδηγούν σε κείνη,
με τα μελιά τα μάτια!..
Μια μουσική, σ' ένα τρανζίστορ παίζει...
Το φαναράκι τρεμοπαίζει,
μικρή πυγολαμπίδα!...
Συντρόφι μου είναι...
Θ. Θανόπουλος: Μια θάλασσα, λευκή αμμουδιά, και δυο όμορφες γοργόνες, σου ζωγραφίζουν την καρδιά,...
Μια θάλασσα, λευκή αμμουδιά,
και δυο όμορφες γοργόνες,
σου ζωγραφίζουν την καρδιά,
πλατύ γιαλού, αμαζόνες!..
Στο χάζι σου στην ξεγνοιασιά,
γλάρος μόνος που κράζει.
Στη γρήγορη την περασιά,
το ταίρι του φωνάζει!..
Πάνω σε βαρκούλα σταματά,
τη σιγολικνισμένη,
κι ολόγυρα ποθοκοιτά,
τη γλάρα του προσμένει!..
......
Θ. Θανόπουλος: Σ’ αυτή τη θάλασσα, απόλαυση, ηρεμία!.. Και μιαν αγάπη, βαθιά μες στην...
Γράφει ο Θεόδωρος Θανόπουλος
Σ' αυτή τη θάλασσα, κι αυτό το καλοκαίρι!..
Κάτω απ' τ' αρμυρίκι, η σκέψη μου μακρύνει!..
Θώπευμα, βελούδινο...Δροσερό τ' αγέρι!..
Ταξίδεμα, με το όνειρο... Βάρκα μου, το δελφίνι!..
Σ' αυτή τη θάλασσα, απόλαυση, ηρεμία!..
Και μιαν...
Θεόδωρος Θανόπουλος: Μου λείπει εκείνη η γειτονιά, Καλάβρυτα απ’ τα Παλιά, τα χιλιολατρεμένα!..
Μου λείπει εκείνη η γειτονιά,
που είχε στους δρόμους της παιδιά,
και στις αυλές λουλούδια!..
Μου λείπει εκείνη η γειτονιά,
που σκόρπιζε παντού χαρά,
και των πουλιών τραγούδια!..
Αυγή, κι η Αρχόντισσα κυρά,
φτιάχνει το σπίτι ζωγραφιά,
ομορφαίνει την ημέρα!..
Τον κάθε...
Θεόδωρος Θανόπουλος: ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ… Προς κάθε επισκέπτη, περαστικό, διαβάτη… Τόπος Εκτέλεσης… 13 Δεκεμβρίου 1943!..
Προς κάθε επισκέπτη, περαστικό, διαβάτη...
Τόπος Εκτέλεσης... 13 Δεκεμβρίου 1943!..
Αυτόν τον τόπο, όποιος στα Καλάβρυτα πηγαίνει,
πρέπει να προσκυνήσει, και να επισκεφθεί!..
Να γνωρίσει τη μέρα, που η Πλάση ήτανε θλιμμένη,
και πώς χιλιοραγίστηκε τ' Ανθρώπου η ψυχή!..
Δημοτικό...
Θεόδωρος Θανόπουλος: Καλάβρυτα!.. Μια Ζωγραφιά!..
Πατρίδα μου, δεν παύω να σε μνημονεύω,
και με τις λέξεις, να σε φτιάχνω ζωγραφιά!..
Παντοτινά, αγνά να σε λατρεύω,
Πριγκίπισσα, να σ’ έχω στην καρδιά!..
Ένα πουλί της θαμνωσιάς, αηδόνι,
δίπλα από τη βατοφωλιά,
κάτω από του φεγγαριού, τ΄...
Θεόδωρος Θανόπουλος: Απρίλη νύκτα στα Καλάβρυτα… Κι ο λογισμός, αχνό φεγγάρι.
Απρίλη νύκτα στα Καλάβρυτα...
Κι ο λογισμός, αχνό φεγγάρι.
Κάνει ταξίδι σιωπηλό
απ' τη Βελιά ως το Κάστρο!..
Μ' ένα αντιφέγγισμα απαλό,
παίρνει σιμά του ένα άστρο...
Το στέλνει στην Αγάπη μου,
όπου ελαφροκοιμάται...
Φωτίζεται όλο τ' όνειρο...
Μέσα απ' τ' ύπνου την...
Θεόδωρος Θανόπουλος: ΣΗΜΕΡΑ… «Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή…»
«Έσκυψε ντροπαλά
στα θεϊκά του πόδια…
Τα φίλησε, τα μύρωσε,
με δακρυσμένα μάτια!..
Χιλιάδες, θρύψαλα η ψυχή,
μυριάδες,
η καρδιά κομμάτια!..
Το χάδι Του απάλυνε
τον πόνο της γυναίκας!..
Η γλυκοθώρητη ματιά,
τη λυπησιά κάνει χαρά!..
Σήκωσε ντροπαλά το πρόσωπο!..
Βλέπει γελαστό το βλέμμα!..
Ήλιος που φωτοκάθισε,
στα...
Θεόδωρος Θανόπουλος: «Γερο Καλλίνικος» – Γιώργος Γιαννέλος. Στη Μνήμη Του!..
«Και κει, στα ιερά τα χώματα, που η άνοιξη αργοδιαβαίνει τις πλαγιές και τα ρουμάνια, όταν τ’ αγέρι δροσερό κι η τρίλια τ’ αηδονιού θωπευτικά ομορφαίνουν την ημέρα, γιατί ״ραγιάδες - ραγιάδες… δεν είναι...